۱۲فروردین

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن۵۷ و تایید و تثبیت آن ازسوی ملت در ۱۲فروردین‌۵۸، دشمن با انواع دسیسه‌ها سعی در شکست، مهار و یا انحراف انقلاب اسلامی نمود. یکی از ابزار‌های اساسی دشمن در این راه هجمه فرهنگی و تقابل هدفمند با گفتمان انقلاب اسلامی و کم‌رنگ‌کردن برخی از مفاهیم و معیار‌ها و حتی در برخی موارد تغییر در آن برای دست‌یابی به مقاصد شوم خود بود. ازجمله تغییر در ادبیات سیاسی برآمده از انقلاب اسلامی و مطابق با معیارهای دینی و الهی! ادبیات سیاسی ازجمله مفاهیمی بود که در طول چهل‌واندی سال گذشته در تیررس دشمن قرار گرفت و با تعاریفی تحریفی و مغشوش، به‌صورت آرام و با چراغی خاموش در مجامع سیاسی و روشن‌فکری رسوخ یافت. تعاریف وارداتی این واژه با هدف تضعیف روحیه انقلابی‌گری در ایران اسلامی، در ابتدای انقلاب ازسوی رادیوها و رسانه‌های بیگانه و پس از آن توسط شبکه‌های ماهواره‌ای و سایت‌های بیگانه وارد ادبیات سیاسی کشور، برخی مجامع و حتی بعضی از افراد شد. مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی) در سال 94 این واژگان تحریف‌شده را مورد تبیین قرار دادند؛ ولی در پی آن، حرکت متناسبی ازسوی مسئولان و بخش‌های سیاسی و مجامع فرهنگی و دانشگاهی ما صورت نگرفت. قطعاتی از سخنان معظم‌له را در این ارتباط با هم مرور کنیم «... ما از ادبیات سیاسی دشمن استفاده نکنیم... دشمنان انقلاب از روز اول آمدند تعبیر ادبیات تندرو و میانه‌رو را مطرح کردند... آن روز، از همه تندروتر هم از نظر آن‌ها امام بزرگوار بود. امروز هم از همه تندروتر، به نظر آن‌ها این بنده‌ حقیر هستم. میانه‌رو حرف قشنگی است... اسلام، طرف‌دار میانه و طرف‌دار «وسط» است... اما «وسط» در اسلام چیست؟.... وسط در مقابل منحرف است... راه میانه یعنی راه مستقیم. راه جاده... پس در مقابل میانه‌رو تندرو نیست؛ در مقابل میانه‌رو منحرف است... منحرف از راه و منحرف از جاده... اما در جاده بعضی‌ها تندتر می‌روند و بعضی‌ها کندتر ‌می‌روند. تند رفتن در صراط مستقیم چیز بدی نیست... آن‌هایی که امروز در بیرون از مرزهای کشور می‌گویند تندرو، مقصودی دارند... آن‌هایی که می‌گویند تندرو منظورشان کسانی است که در راه انقلاب مصمم‌تر و پایدارترند؛ حزب‌اللهی‌ها را می‌گویند تندرو. میانه‌رو [هم‌] کسی است که در مقابل آن‌ها تسلیم باشد. در ادبیات سیاسی آمریکا و انگلیس و امثال این‌ها، معنای تندرو و میانه‌رو این است... حالا چه کسی در مقابل آن‌ها تسلیم است؟ خوشبختانه خودشان هم اعتراف دارند و می‌گویند در ایران میانه‌رو نداریم، همه تندرواند. این حرف، حرف درستی است؛ در ملت ایران هیچ‌کس طرف‌دار وابسته به این‌ها نیست... .قاطبه‌ ملت ایران طرف‌دار انقلابند، دنباله‌روی انقلابند و پافشاری بر انقلاب می‌کنند. آن‌ها به این می‌گویند تندرو... به داعش هم می‌گویند تندرو. داعش تندرو است؟ داعش منحرف است؛ منحرف از اسلام است، منحرف از قرآن است، منحرف از صراط مستقیم است. ما به این معنا تندرو نداریم. توجه کنند ادبیاتی که دشمن به کار می‌برد و معنای خاصی را که در نظر دارد ما تکرار نکنیم...»
قطعا استفاده از دوگانه تندرو و میانه‌رو برگرفته از ادبیات سیاسی دشمنان است و در واقع«میانه‌روی» در برابر «انحراف» است نه «تندروی»! بی‌شک اگر کسی برای انجام دقیق تکالیف الهی تندرو باشد و بادقت و سرعت تکالیف الهی را انجام دهد؛ این یک امتیاز است و در حوزه انجام تکالیف الهی، باید تندروی را به‌عنوان یک ارزش تلقی نمود. پس کسانی که از واژه‌های تندرو و میانه‌رو استفاده می‌کنند، تحت‌تاثیرفضای رسانه‌های بیگانه قرار گرفته‌اند و اگر ما بپذیریم که اینان دانسته تکرار سخن دشمن نمی‌کنند، باید گفت یا از روی غفلت است و یا به‌خاطر عدم‌ آشنایی با مفاهیم دینی. در آستانه 12فروردینی دیگر، بیاییم از ادبیات سیاسی دشمن استفاده نکنیم و بر ادبیاتی برگرفته از متن اسلام و انقلاب‌مان پافشاری کنیم؛ از این نگاه تندرو خواهیم بود؛ با‌افتخار! ان‌شاالله.

نویسنده: فتح‌الله نادعلی