زن‌ها و بچه‌های غزه گرسنه‌اند؛ به‌قدری که یکی‌یکی دارند می‌میرند. این گرسنگی‌دادن، فقط علیه زن‌ها و بچه‌ها و بقیه مردم کوچه و خیابان نیست؛ اگر کوچه و خیابانی در غزه مانده باشد. گرسنگی را از هر طرف که نگاه کنی، سلاحی است ضد رزمندگان حماس؛ سلاحی که امید دشمنان است که دیر یا زود، آن‌ها را از پا درآورد و وادار به زانوزدن کند.
آیا رزمنده‌ای که زن و بچه‌اش تا حد مرگ گرسنه هستند، خودش می‌تواند چیزی بخورد؟ رزمنده‌ای که چیزی نخورده، ذهنش درست کار می‌کند که بتواند طرح عملیات جنگی بریزد؟ رزمنده ضعیف و گرسنه، می‌تواند بجنگد؟ رزمنده‌ای که به‌شدت گرسنه است، اشتباه محاسباتی نمی‌کند؟ رزمنده‌های به‌شدت گرسنه، تا کِی می‌توانند پای ارزش‌های مقاومت ایستادگی کنند؟ اصلا خودشان هیچ، تا کی می‌توانند ناله و گریه‌های کم‌جانِ بچه‌های‌شان و بچه‌های هم‌رزمان‌شان را تحمل کنند؟
هرچند کسی از تعداد دقیق نیروهای حماس اطلاع ندارد ولی بین سی تا چهل هزار نفر تخمین زده می‌شوند. این تعداد، با افراد خانواده‌های‌شان، تقریبا تمام جمعیت مردم فلسطین در غزه را شامل می‌شود. یعنی کسی در غزه نیست که به‌نوعی با حماس ارتباط نداشته باشد. بنابراین تمام نیروهای حماس یا خانواده‌ها و آشناهای‌شان گرسنه هستند، یا خودشان. بدون شک، هدف اصلیِ این گرسنگی، نیروهای حماس است. هرچند مردم هم باید تقاص حمایت و دفاع از بچه‌های رزمنده‌شان را پس بدهند، با این حال هدفِ اصلی، خودِ رزمنده‌ها هستند، نه مردم عادی. گرسنگیِ تحمیلی در قدم اول، یک عملیات علیه توان جسمی رزمندگان حماس است و در قدم بعدی، یک عملیات روحی و روانی، باز علیه آن‌ها.
از آن‌جایی که برای این قوم پیغمبرکش، هدف وسیله را توجیه می‌کند، برای به‌زانودرآوردن حریف‌شان به کوچک‌ترین اخلاقی پایبند نیستند. حالا که نتوانسته‌اند بعداز حدود دو سال از پس جنگ با آن‌ها بربیایند، حالا که نمی‌توانند رودررو با آن‌ها بجنگند، حالا که به اهداف‌شان در آزادسازی اسرای‌شان نرسیده‌اند، حالا که نتوانسته‌اند غزه را از چنگ آن‌ها دربیاورند، می‌خواهند با گرسنگی‌دادن از پا درشان بیاورند. رزمندگان حماس باید گرسنگی بکشند.
صهیونیست‌ها در انتظار نشسته‌اند تا گرسنگی، هم توان حماس را ازشان بگیرد، هم اراده‌های‌شان را بشکند. این‌ها نمی‌دانند که مسلمان‌جماعت، فرزند عاشورا و رمضان است و دلش محکم است به قول قرآن حکیم که فرمود «اِنَّ اللهَ یُدافِعُ عَنِ الَّذینَ آمَنوا...۱» و تمام.
پی‌نوشت:
۱. سوره مبارکه حج، آیه۳۴.
نویسنده: زهره علی‌عسگری
