شهادت هدف نیست

اشاره: بعضی‌ها جهاد و مبارزه برای‌شان یک راه ممتد و همیشگی است. گاهی زمان و مکانش تغییر می‌کند یا شاید عنوان و صبغه‌اش. اما هدف، نه! یکی است؛ جهاد در راه خدا برای دفاع از موجودیت اسلام. حالا بستر این جهاد، خاکریزی باشد میان گرمای طاقت‌فرسای خوزستان یا سنگری سخت و سرد در دل کوه‌های کردستان، خیلی فرقی نمی‌کند. اینکه داخل مرزهای خودت بجنگی و سینه به سینه دشمن بایستی یا هزاران کیلومتر آن طرف‌تر، در سرزمینی غریب، دشمنی سیاه‌دل و سیاه‌پوش را نشان بگیری، توفیری ندارد. سال ۵۹ باشد و زیر بیست سالت باشد یا سال‌ها گذشته باشد و سی‌و‌اندی سال از پوشیدن لباس رزمت گذشته باشد، گرد سپیدی و میان‌سالی بر سر و محاسنت نشسته باشد هم فرقی نمی‌کند. چراکه اینها همه ظواهر امری شیرین اما سخت است که بعضی‌ها برایش خون دل‌ها می‌خورند، به دنبالش می‌دوند، خسته می‌شوند، گاهی از هدف دور می‌افتند، اما هرگز غبار فراموشی بر آن نمی‌نشیند و آنها صبورانه رزمنده این راه باقی می‌مانند. راهی که مزد مجاهدت در آن گاهی سرخ شدن جامه رزم است و گاهی دریده شدن گوشت و پوست و استخوان. اما هرچه هست، زیبا و خواستنی است. خستگی و درد و دل‌شکستگی‌اش به جان خریدنی است. می‌توان برای رسیدن به آن حتی لباس دلبستگی از تنِ احساس کَند و فقط رو به سوی شهادت گام برداشت.
جواد عزیز
حال که رویای بی‌نظیر شهادت برایت اجابت شد، بر سر این خوان سراسر نور و رحمت و نعمت دعاگوی‌مان باش.