تولد، نام دوم شهادت توست

شهادت تو، زیباترین تولد دنیا بود... تولد رنگی‌ترین انقلاب جهان... از هر آیین و جغرافیا با هر رنگ و زبان... انگار حلقوم زمین یک‌صدا نام تو را فریاد می‌کند تا کودتای فروریختن ستون‌های ظلم و استکبار، انفجار نور را رقم بزند... عظمت روح تو را چه شاخص زمینی‌ای می‌تواند بسنجد؟ رکورد عشاق را زدی و برفراز بالاترین قله‌های عبودیتِ تاریخ، پرچم اخلاص را میان نسیم حیات به رقص آوردی... گینس چه می‌فهمد سرحد قدرت صدق و صفا و اراده تو را؟؟! و امروز قطب‌نما نام توست که عالمی را به قطب انسانیت هدایت می‌کند...
و اشک مرحمی است که بدون مرز میان جگرهای سوخته از داغ فرودگاه بغداد رد و بدل می‌شود... شاید تاریخ تا بحال به خود این سیل آه را ندیده باشد... امشب ساعت از نمایش ١:٢٠ دقیقه بامداد شانه خالی می‌کند... تلخی آن لحظه، عقربه‌ها را هم به سکون فرا می‌خواند... راستی خاک هم به طبیعت خود پشت کرده... بعد از ٧۴٠ روز که لیاقت پیدا کرد تو را در آغوش بکشد، هنوز، جای خالی‌ات آتش به پا می‌کند و مشت‌های گره کرده‌ی همه آزادگان دنیا را به خون‌خواهی‌ات فرا می‌خواند...
حبیب امام حسین عليه‌السلام! ما را هم حر راهش کن...