سلسله انفجارهای اخیرِ دستگاه
های پی
جو
۱، بی
سیم و... در لبنان و در بخش
هایی از سوریه، دارای ابعاد پنهان زیادی است که قطعا در آینده آشکارتر خواهد شد. این اقدام که می
توان آن
را «سایبر تروریسم» نیز نامید خطرناک
تر از تروریسم سنتی است و به اقدامات برنامه
ریزی
شده و هدفمند علیه رایانه
ها، برنامه
ها و اطلاعات سیستم
های الکترونیکی با اغراض سیاسی و نظامی گفته می
شود. در اقدام تروریستیِ رژیم صهیونیستی در لبنان، اهداف اشاره
شده، اهدافی فرعی بودند و ترور هزاران نفر از نیروهای جبهه مقاومت هدف اصلی بود. در انفجارات اشاره
شده دو نظریه قابل طرح است؛ این
که رخنه سایبری توسط رژیم صهیونیستی، باعث داغ شدن باتری
های لیتیومی و انفجار آن
ها شده است یا انفجارها ناشی از دستکاری سخت
افزاری در هنگام ساخت بوده است.
گفته می
شود طرح اولیه رژیم صهیونیستی در این عملیاتِ ازپیش
برنامه
ریزی
شده این بود که درصورت وقوع یک جنگِ فراگیر با حزب
الله، برای دستیابی به برتری استراتژیک، این دستگاه
ها را منفجر کند؛ ولی اطلاع دو تن از اعضای حزب
الله از این توطئه، اسراییل را بر آن داشت تا موعد اجرای این اقدام تروریستی را نزدیک
تر کند و قبل از این
که دیر شود، دستگاه
ها را منفجر کند و هزاران نفر از نیروهای حزب
الله را شهید و یا از صحنه خارج نماید.
نوع ماده منفجره
ای که در دستگاه
ها جاسازی شده است
Pentaerythritol tetranitrate یا
PETN بوده است که جزو مواد منفجره بسیار قوی و
به
شدت پایدار است و معمولا برای منفجرکردنش، مواد منفجره دیگری همچون
RDX به
عنوان چاشنی استفاده می
شود. سرویس اطلاعاتی اسراییل (موساد) مقادیر کمی از این مواد منفجره را در پنج
هزار پی
جو تایوانی، که ماه
ها پیش توسط حزب
الله لبنان درخواست شده بود جاسازی کرده بود. گرچه «هسو چینگ کوانگ» بنیان
گذار و رییس شرکت «گُلد آپولو» مدعی شده که این شرکت، سازنده پی
جوهای منفجرشده در لبنان نیست و شرکت
BAC Consulting KFT در بوداپست مجارستان با استفاده از حق برند این شرکت آن
ها را ساخته است. به
نظر می
رسد این دستگاه
ها در مرحله تولید، توسط سرویس اطلاعاتی اسراییل دستکاری و با نصب بُرد رمزگذاری
شده و تزریق ماده منفجره تکمیل شده
اند؛ به
گونه
ای که در موعد مقرر، با ارسال پیام رمزگذاری
شده، بُرد فعال شده و مواد منفجره نیز به
طور هم
زمان منفجر شود.
این حرکت را می
توان نمونه
ای از به
کار
گیری تکنولوژیِ برتر در خدمت اهداف نظامی و غیرنظامی دانست و از این بابت باید کشورهای اروپایی و آمریکا را در حمایت از رژیم تروریستی اسراییل و مشارکت در این
گونه اقدامات ضد
بشری به
عنوان متهمان اصلی دانست.
حزب
الله پس از بررسی حوادث و داده
های موجود درباره این حادثه، رژیم صهیونیستی را مسئول این جنایت دانسته و تاکید کرده است که شماری از غیر
نظامیان هم در این حادثه به شهادت رسیده یا آسیب دیده
اند. آخرین آمار از تلفات این اقدام تروریستی 37 شهید و چهارهزار مجروح است که وضعیت برخی از مجروحان وخیم می
باشد.
فارغ از نوع عملیات تروریستی و انگیزه و هدف رژیم صهیونیستی از انجام آن، آن
چه بیشتر در این اقدام جنایتکارانه خود
نمایی می
کند، راهبرد ابهام در اقداماتِ تروریستیِ رژیم صهیونیستی است؛ راهبردی که در شهادت اسماعیل هنیه در تهران ازسوی اسراییل خود را نشان داد و در جریان انفجارات اخیر در دستگاه
های ارتباطی لبنان، خود را بیشتر نمایان کرد. پس از اقدام تروریستی در تهران و شهادت اسماعیل هنیه هیچ واکنشی ازسوی رژیم صهیونیستی مشاهده نشد و نخست
وزیر این رژیم نیز از مسئولان کشور خواسته بود که هیچ اظهار
نظری نکنند و دقیقا همین موضع ازسوی رژیم صهیونیستی پس از انفجارات در لبنان اتخاذ شد. در
صورتی
که با کمترین بینش سیاسی و امنیتی و جمع
آوری داده
های موجود و تحلیل آن به
راحتی می
توان رژیم غاصب را به
عنوان عنصر اصلی این دو ماجرا مشخص و معرفی کرد. رژیم غاصب، بهره
گیری از راهبرد ابهام را تنها شیوه درامان
ماندن از خشم جامعه جهانی و هجمه
های متقابل ازسوی محور مقاومت برگزیده است. بی
شک این عملیات در راستای تکمیل زنجیره جنگ نظامی تمام
عیار رژیم صهیونیستی با استفاده از تمام سطوح تکنولوژیکی و تجسسی و جمع
آوری اطلاعات علیه حزب
الله لبنان و جبهه مقاومت است و قطعا در ارتباط با پیروزی
های جبهه مقاومت در رویارویی با رژیم صهیونیستی و شکست مفتضحانه این رژیم در میدان نبردِ غزه و میدان اذهان عمومی و جهانی شکل گرفته
است.
این اقدام را می
توان جنگی الکترونیک
-
سایبری با هدف عملیات روانی در جهت تضعیف جبهه مقاومت و به
خصوص حزب
اللهِ قدرتمندِ لبنان نیز دانست که به اعترافِ «یوآو لیمور» تحلیلگر نظامی روزنامه اسراییل هیوم «.... تاثیر این انفجارها از نظر وارد کردن آسیب به نیروهای حزب
الله بسیار کمتر از میزان مورد انتظار بود.»
این عملیات نه
فقط نشانی از قدرت رژیم صهیونیستی در عرصه نبردِ مردانه و رودررو ندارد، بلکه دلیلی قاطع بر شکست این رژیم در میدان و متوسل شدن به انواع اقداماتِ تروریستی و ضد
بشری برای حفظ بقا است. بی
شک اکنون که رژیم تروریست و کودک
کش اسراییل خود را در آستانه شکست در منطقه می
بیند، با حمایت قاطع ازسوی استکبار جهانی و بهره
گیری از سلاح
های متعارف و غیر
متعارف، آخرین تلاش
های خود را برای برون
رفت از این مهلکه خودساخته می
کند و این انفجارات نیز بخشی از دست
و
پازدن برای نجات از باتلاق خون
آلودی است که نه
فقط اسراییل، بلکه تمام حاکمان ظالم و خون
آشام را به
کام خود خواهد بلعید. این رژیم ضدبشری با بهره
گیری از تکنولوژی کشورهای غربی، سازمان
ها، افراد مزدور، شرکت
ها و موسسات پوششی و استفاده از انواع حربه
های نا
شناخته ازجمله ابزار الکترونیکی و بیولوژیکی و... در مواقع بحرانی و واپسین لحظات، به احیای خویش می
پردازد؛ احیایی هرچند زود
گذر و بسیار کوتاه مدت!
گرچه ایجاد یک شوک به جامعه جهانی برای فراموش کردن جنایات این رژیم در غزه و به
شهادت
رساندنِ ده
ها
هزار کودک و زن در این سرزمین نیز می
تواند از اهداف این حرکت باشد؛ اما انفجارات اخیر نشانگر این واقعیت نیز هست که حزب
الله لبنان، در شمال سرزمین
های اشغالی، عرصه را بر رژیم صهیونیستی تنگ کرده است و رژیم اشغالگر چاره
ای جز ایجاد یک شوک بزرگ برای برون
رفت از این مخمصه نداشته است. سید
حسن نصرالله، دبیرکل حزب
الله لبنان در جریان سخنرانی پیرامون این انفجارها گفت «این اقدام صهونیست
ها برای آن است که اقدامات مقاومت لبنان در شمال سرزمین
های اشغالی را متوقف کند؛ اما من تاکید می
کنم که جبهه شمال تا قبل از توقف کشتار در غزه، هرگز متوقف نخواهد شد.»
دبیرکل حزب
الله لبنان در ادامه سخنرانی خویش گفت «... این واقعیت که دشمن با اتکا به غرب از توانمندی تکنولوژی برخوردار است غیرقابل انکار است؛ اما با تمام اطمینان می
گویم این ضربه قوی ما را از مسیر خود متوقف نمی
کند، بلکه ما قدرتمندتر در مقابل آن
ها خواهیم ایستاد... به نتانیاهو و گالانت و همه اشغالگران قویا می
گویم جبهه مقاومت در حمایت از غزه متوقف نخواهد شد... پایان جنگ، شکست دشمن و پیروزی بزرگ مقاومت است.»
قطعا اسراییل می
داند که این حرکات کم
ترین اثر را در جبهه مقاومت و به
خصوص حزب
الله لبنان خواهد داشت و بی
شک باز هم به دنبال آن است که درآینده و در واپسین لحظات غرق شدن در باتلاقِ نیستیِ خود، به هر ابزاری برای نجات خویش متوسل شود که «الغریق یتشبث بکل حشیش
۲. غریق، به هر شاخه خشکیده
ای چنگ می
زند تا خود را نجات دهد.»
پی‌نوشت: ۱. پی
جو یا
پیجر
دستگاه قابل
حملی است که از آن برای دریافت پیام
های متنی (حرف و عدد) و صوتی با کمک امواج رادیویی استفاده می
شود.
۲. ضرب
المثل عربی
نویسنده: فتح‌الله نادعلی
