اخبار را بالا‌و‌پایین می‌کنم. جولانِ جولانی در سوریه، گرسنگی مردم غزه و شهادت‌شان از شدت سوءتغذیه، بمباران لبنان، جنگ روسیه و اکراین، کشمکش‌های هند و پاکستان، کره شمالی و جنوبی، خط‌و‌نشان‌های نازی‌های نژادپرست برای فارس‌ها، جنگ ایران با آمریکا و اسراییلی که با همه دنیا سر جنگ دارند و ... . چقدر این روزها سخت شده دیدن و شنیدن اخبار. چه بگویم از فلسطینی‌هایی که آمار شهدای‌شان از دستم در رفته؟ از مادرانی که شهیدشان چندماهه بوده و از چندماهه‌هایی که هنوز چشم‌شان به چهره دنیا نیفتاده طعم تلخ یتیمی را چشیدند؟ به کجا پناه ببریم از این سیل بلا؟ تا کجا، تا کی تحمل کنیم؟ «مَتى تَرانا وَ نَراكَ وَ قَدْ نَشَرْتَ لِواءَ النَّصْرِ تُرَى؟۱» یا صاحب الزمان! کی می‌شود تو را ببنیم و تو ما را ببینی درحالی‌که پرچم پیروزی را گسترده‌ای؟ «أَتَرَانا نَحُفُّ بِكَ وَأَنْتَ تَؤُمُّ الْمَلَأَ وَقَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلاً۲» آیا آن روز می‌رسد که ما را ببینی درحالی‌که تو را احاطه کرده‌ایم و تو جامعه جهانی را پیشوا می‌شوی درحالی‌که زمین را از عدل پر کرده‌ای؟
در احادیث آمده که وقتی تو بیایی خودت را معرفی خواهی کرد و خواهی گفت « أَلا یا أهْلَ الْعالَمِ اَنَّ جَدّیَ الْحُسَیْن قَتَلوهُ عَطْشاناً...۳» ای اهل عالم! آگاه باشید که جدم حسین(ع) را تشنه کشتند. تو خودت را فرزند حسین(ع) معرفی خواهی کرد. آری؛ امام حسین(ع) و اربعینش کلید ماست برای گشایش و رهایی از ظلم.
وقتی بیست سی میلیون نفر هرساله ایام اربعین در کربلا جمع شوند و «لبیک یا حسین(ع)» بگویند و خبرش از لایه‌های امپریالیسم مطبوعاتی استکبار عبور کند و پدافند اطلاعاتی آن‌ها را درنوردد و به جان ملت‌های آزاده دنیا برسد، از خودشان خواهند پرسید «این حسین کیست که این‌همه جمعیت از ملت‌های مختلف صدایش می‌کنند و با او پیمان می‌بندند و اشک‌شان برایش جاری می‌شود؟» شاهراه ظهور از جاده نجف به کربلا می‌گذرد اگر حضور پیدا کنیم مکتب اباعبدالله(ع) را به عالم بشناسانیم و آنگاه «لبیک یا مهدی(ع)» را کنار «لبیک یا حسین(ع)» سر دهیم. اگر بیکار ننشینیم و دیگران را هم به حضور در این باشکوه‌ترین اجتماع بین‌المللی دعوت کنیم. اگر رسانه باشیم و این «لبیک یا حسین(ع)»ها را به عمل برسانیم. راه رهایی کودکان غزه، اربعین است. باور کنیم ظهور نزدیک است اگر ما هرچه در توان داریم را به کار بگیریم.
سلام من به حسین(ع) و به کربلای حسین(ع) تمام عالم امکان شود فدای حسین(ع)
پی‌نوشت:
۱و۲. فرازهایی از دعای ندبه.
۳. یزدى حایرى، على، إلزام الناصب فی إثبات الحجة الغائب(عج)، محقق، مصحح، عاشور، على، ج۲، ص۲۳۳، بیروت، موسسه الأعلمى، چاپ اول، ۱۴۲۲ق.
نویسنده: منیره‌سادات سجاسی
