خردادماه روزهای خاطرهانگیزی است که طعم شیرینی و تلخی خاصی دارد. پانزدهم خرداد ۴۲ ما را به بیش از نیم قرن گذشته میبرد. روزهایی که امام در شهر قم صدای اناالحق خود را در گوش رژیم فریاد میزد. امامی که از چیزی غیر از خدا ترس نداشت. مردم و علما و مراجع دینی که هیچ، رژیم و ایادی آن در خارج از کشور هم برای آقا روحالله خمینی حسابی دیگر باز کردهبودند. آنان میدانستند کسی که علیه کاپیتولاسیون قد علم کرده و پایه و اساس آمریکایی را متزلزل نمودهاست، مرد مردان است. روحانی و عالِم ساده نیست که فقط سرش توی کتاب و درس باشد. سیاست را میفهمد و اهل فکر و تدبیر است.
امام جریانساز بود و جریانی را به نام انقلاب اسلامی پدید آورد تا آیندگان به او و ایران افتخار کنند. امامخمینی با عقل و تدبیر خود سکان انقلاب اسلامی را در دست گرفت. نظام اسلامی را پایهریزی کرد. در جنگ با عنوان فرماندهی استراتژیک، جنگ را فرماندهی کرد. در سیاست خارجی به صحنه آمد و تمام سیاستمداران دنیا را انگشتبهدهان گذاشت.
در نامه به گورباچف اساس کمونیست را با آیندهنگری خود به فروپاشی آن تعبیر کرد. حضرت امام در اصول دین و انقلاب لحظهای عقبنشینی نکرد و به آنچه میگفت، عمل کرد. از اینکه کسی یا کسانی از او تعریف و تمجید کنند یا علیه او حرفی بزنند، خوشحال یا ناراحت نمیشد. سخنانش برای کوچک و بزرگ، مرد و زن، باسواد و بیسواد، دانشگاهی و حوزوی، کارمند و کاسب و... قابلفهم بود و هر کسی از گفتارش آنچه مطلوب بود، برداشت میکرد.
امام اهل تعارف و ملاحظهکاری نبود. فقط خدا برایش ملاک بود و رضای او را در همهچیز مدنظر داشت. در ابعاد مختلف عبادی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و خیلی موضوعات دیگر صاحبنظر بود بطوریکه دشمنانش به این موضوع اعتراف میکردند.
رفتنش اتفاقی جبرانناپذیر بود و دل عالمیان را به درد آورد. حتی مخالفانش در سوگ او غمناک بودند. پس از رحلت حضرت امام دنیا در این فکر بود که چه کسی بعد از ایشان میتواند رهبری نظام جمهوری اسلامی را بهعهده بگیرد. با انتخاب حضرت آیتالله خامنهای به رهبری در دلها آرامشی ایجاد شد و تا حدودی غم مصیبت رحلت امام تسکین پیدا کرد. درست است امام نیست، اما امروز هدایت و تصمیمگیری رهبر معظم انقلاب و تدابیر معظمله در داخل و خارج کشور زبانزد دوست و دشمن است.
الحمدلله در طول سالهایی که از رحلت امام میگذرد، جمهوری اسلامی روزبهروز به عزت و اقتدارش افزوده شدهاست و در مقابل قدرتها ابرقدرتی است که توانسته شاخ دشمن را بشکند و نام ایران و ایرانی را زبانزد دنیا نگهدارد و پرچم جمهوری اسلامی را بر فراز قلههای امید به اهتزاز در بیاورد.
زنده باد استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی
نویسنده: علی حسینپور