ما در طول جنگ روزهای سخت و دشواری را پشت سر گذاشتیم. جوانان و مردم ما با عزمی راسخ و استوار به این باور رسیدند که اگر برای خدا قدم بردارند، در مقابل دشمنان دین و اسلام، نصرت الهی به یقین تحقق پیدا خواهد کرد. این باور باید بزرگ داشته شود تا برای نسل فعلی و آیندگان باقی بماند.
در آستانه چهلمین سالگرد دفاع مقدس شاهد سخنان گهربار رهبر انقلاب با موضوع تکریم و بزرگداشت رزمندگان و پیشکسوتان این عرصه بودیم. این طلیعه‌ای در سخنان معظم‌له بود و به واقعیتی درست و صحیح اشاره داشت که راه را برای همه مشخص کرد. این سخنان بار دیگر تاکید بر موضوعی داشت که خیلی از دوستان که از یادگاران و فرماندهان و مسئولان مملکتی هستند از آن غافلند یا فراموشش کرده‌اند. موضوعی که بیان و انتشار لحظه به لحظۀ رخدادهای آن برای نسل امروز و فردا لازم و ضروری است. این سخن مهم و بجا نباید به فراموشی سپرده شود و متولیان امر باید به هر نحو ممکن به اجرای آن همت کنند.
ایشان فرمودند «ما چه زمانی می‌توانیم اهمیت و عظمت رزمندگان را درست تشخیص بدهیم، آن وقتی که عظمت کار معلوم بشود. [آن وقتی که] عظمت عرصه و میدان را بتوانیم تشخیص بدهیم. آن‌وقت معلوم می‌شود این‌هایی که رفتند در این میدان و کار کردند چه ارزشی دارند. عظمت میدان یعنی تعریف دفاع مقدس.» حضرت‌آقا در بیانات خود به صورت مفصل به ابعاد این دفاع پرداختند. ایشان در بخشی اشاره کردند که کارهای بسیار خوب و باارزشی انجام گرفته، اما در عین حال کم است. ایشان گفتند «ادبیات دفاع مقدس یک‌گونه ادبی در قبال سایر ادبیات نیست. یعنی این‌جور نیست که ما ادبیات حماسی داریم، عشقی داریم، اجتماعی داریم، پلیسی داریم، یکی هم حالا مثلا دفاع مقدس. نه! دفاع مقدس یک سرچشمه است. انواع و اقسام ادبیات را می‌شود از آن انتزاع کرد و استفاده کرد و از آن می‌جوشد... دفاع مقدس مثل یک چشمه جوشنده است که انواع و اقسام ادبیات را می‌شود خلق کرد در آن. می‌شود متن‌های عالیِ تاریخی، اجتماعی، سیاسی، عشقی و خانوادگی را از روی ادبیات دفاع مقدس و آن‌چه برای دفاع مقدس تولید می‌شود ایجاد کرد. اما نکته مهم تولید متن است. ما احتیاج داریم به تولید متن. اگر متن خوب و فاخر تهیه شد، آن‌وقت نمایشنامه از روی آن درست می‌شود، فیلم سینمایی درست می‌شود، شعر درست می‌شود.»
اکنون پرسش این است که چه شده ما در مقام کارگزاران این موضوع، به لایه‌های پنهان دفاع مقدس که هیچ، حتی به لایه‌های اولیه آن به صورت درست نپرداخته‌ایم؟ دفاعی که اهالی آن می‌توانند الگویی مناسب برای نسل امروز باشند، چرا درباره‌اش این‌قدر کم‌کاری شده در حالی که همه‌مان مدیون آدم‌های آن هستیم؟
باید به کسانی که متولی امور فرهنگی و هنری هستند گوشزد کرد که شما باید ابزار و زیرساخت‌های این امر را مهیا کنید. به دنبال سود مادی کار نباشید چون شما بزرگواران تغذیه معنوی نسل امروز جامعه را عهده‌دار هستید و باید برای رشد این نسل از همه چیز مایه بگذارید. فکر نکنید که چون خود ما در گذشته بودیم و دیده‌ایم و می‌دانیم، دیگر احتیاجی نیست برای حفظ و ارایه و اشاعه این فرهنگ، به بهانۀ زمان‌بر و هزینه‌بر بودنش فعالیتی بکنیم. تا دیر نشده عجله کنیم تا دیگران تاریخ دفاع مقدس ما را به نام خود و با تحریف ثبت نکنند. مبادا آن جنگی که دیگران آن را بنویسند، جنگی نباشد که بچه‌های رزمنده ما برایش زحمت‌ها کشیده‌اند. شاید فردا دیگر ما نبودیم تا جوابگوی تحریفات باشیم.
نویسنده: علی حسین‌پور
