جانم فدای رهبر

انقلاب اسلامی ایران از نخستین روزهای پیروزی‌اش تا به امروز، همواره با نام و یاد حضرت ولی‌عصر^(عج) گره خورده است. مردم مومن ایران باور دارند که این انقلاب تنها یک جریان سیاسی یا اجتماعی نیست؛ بلکه حرکتی الهی و مقدمه‌ای برای ظهور منجی موعود است. از همین روست که هرچند رهبری انقلاب در طول زمان بر عهده‌ انسان‌های وارسته و مجاهدی چون امام خمینی‌^(ره) و پس‌از ایشان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای قرار گرفته، اما صاحب اصلی این حرکت کسی جز حضرت صاحب‌الزمان^(عج) نیست.
امروز کشور ما شرایطی سخت و پیچیده را پشت‌سر می‌گذارد. فشارهای اقتصادی، جنگ رسانه‌ای و روانی دشمنان و مشکلات اجتماعی، بسیاری را نگران کرده است. در چنین فضایی، طبیعی است که مردم نسبت به سلامت و بقای رهبر معظم انقلاب حساسیت ویژه‌ای داشته باشند. بارها شنیده‌ایم که دل‌های عاشقانه مردم با زبان دعا می‌گویند «خدایا! جان ما را بگیر و بر عمر رهبر عزیزمان بیفزا.» سال‌هاست مردم این دعا را همواره بر زبان دارند که پرچم از دست آقا به دست بقیه‌الله^(عج) سپرده شود. این خواسته‌ قلبی نشان می‌دهد که ملت ایران رهبر خود را نه‌تنها یک سیاست‌مدار، بلکه پدری مهربان و حلقه‌ اتصال به امام زمان^(عج) می‌دانند.
با این حال، باید اعتراف کنم نوشتن این خطوط برایم سخت و جانکاه است؛ همیشه از فکرکردن به نبودن آقاجان‌مان، رهبر معظم انقلاب، گریزان بوده‌ام. اما واقعیت این است که سرنوشت انقلاب و آینده‌ امت اسلامی تنها وابسته به وجود یک فرد نیست. رهبر عزیزمان نعمتی بزرگ است و حضورشان برای ملت آرامش‌بخش، اما اصل انقلاب و امت اسلامی ریشه در اراده‌ الهی و هدایت امام زمان^(عج) دارد. همین حقیقت است که دل را آرام می‌کند.
اگر روزی حادثه‌ای رخ دهد و رهبر عزیزمان در میان ما نباشد، جای نگرانی برای اصل حرکت اسلامی و اداره‌ کشور وجود ندارد؛ چراکه نخست، نظام اسلامی ساختار و تدابیر لازم برای تداوم رهبری را پیش‌بینی کرده است؛ و دوم، مهم‌تر از همه، صاحب واقعی این انقلاب حضرت ولی‌عصر^(عج) است که همواره حافظ و نگهبان آن خواهد بود. تجربه‌ رحلت امام خمینی^(ره) بهترین شاهد این مدعاست. آن روز دل‌ها نگران بود، اما با تدبیر الهی و انتخاب رهبری جدید، انقلاب نه‌تنها متوقف نشد بلکه مسیرش پرقدرت‌تر ادامه پیدا کرد.
این باور باید در دل همه‌ ما زنده باشد که هیچ‌گاه تنها نیستیم. اگر رهبر معظم انقلاب در میان ما باشند، دل‌های‌مان قرص‌تر است، اما اگر روزی هم تقدیر الهی جور دیگری رقم خورد، باز هم چراغ هدایت خاموش نخواهد شد. زیرا ما در عصر غیبت، در پناه امام زمان^(عج) هستیم و تا ظهور آن حضرت، خداوند حافظ این انقلاب خواهد بود.
پس به‌جای اضطراب و ناامیدی، باید با ایمان و توکل، در مشکلات صبر کنیم. دعا برای سلامتی رهبر وظیفه‌ی ماست، اما آرامش دل نیز در گرو یاد این حقیقت است که ما تنها نیستیم؛ صاحب اصلی انقلاب، موعود الهی است. بنابراین، هر اتفاقی که رخ دهد، امت اسلامی و کشور ایران با هدایت امام زمان ^(عج) راه خود را ادامه خواهد داد و به‌سوی آینده‌ای روشن حرکت خواهد کرد.


نویسنده: زهرا عابدی