۱۳ آبان ۴۲ نقطه شروعی بود که رژیم به صورت عملی در تنگنا قرار گرفت تا جایی که اقدام به تبعید امام به ترکیه و بعد از آن به نجف کرد. امام که مرد مبارزه در مقابل ظلم و ستم شاهنشاهی بود و ترس از حرکت‌های منفی رژیم پهلوی نداشت، راحت با این موضوع کنار آمد. کار مبارزه در ایران نیز از این به بعد، یک شکل سازمان‌یافته به خود گرفت و باعث شد که رژیم با راهکارهای جدیدی وارد صحنه برخورد با طرفداران امام که در خط مقدم مبارزه بودند بشود. ممنوعیت برخی فعالیت‌های اجتماعی، زندان، شکنجه، به شهادت رساندن و تبعید از نمونه‌های این آزار و اذیت‌ها بود.
نکته جالب توجه این است که نه امام کوتاه آمد و نه مبارزان از خود ترس و واهمه‌ای نشان دادند بلکه رفته‌رفته به تعداد آن‌ها افزوده شد و انسجام در راه روشنگری جامعه فزونی گرفت. مواضع و عملکرد استراتژیک امام در دوران تبعید، باعث به وجود آمدن جریان انقلاب اسلامی شد. جریانی که حضرت امام پایه‌گذار آن بود و تا آن روز و بعد از آن تا پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن، دنیا نظیر آن را به خود ندیده است.
آن‌چه می‌تواند انقلاب اسلامی را از دیگر انقلاب‌ها متمایز کند، شعاری بود که امام از روزهای اول به آن اعتقاد داشت و آن شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» بود که بعدها با شعار «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» تکمیل شد و نقشه کلی راه انقلاب اسلامی شد و این تا به امروز سند راهبردی نظام است.
و اما ۱۳ آبان ۵۷ را می‌توان اوج بیداری ملت ایران دانست. روزی که رژیم سفاک محمدرضا پهلوی دانش‌آموزان و دانشجویان را در مهد علم و دانش به خاک و خون کشید. جوانانی که در سایه رهنمودهای امام به بیداری و آگاهی رسیده بودند و تصمیم‌شان مبارزه با ظلم و ستم رژیمی بود که باعث عقب‌ماندگی ملت ایران عزیز در تمام زمینه‌های علمی، پژوهشی و صنعتی شده بود. عدم پیشرفت دانشگاه‌ها و مراکز علمی، ارمغان رژیمی بود که تمام همتش ایجاد فساد اخلاقی و فرهنگی بود و باعث شده بود بهترین جوانان ما در ورطه تباهی غوطه‌ور شوند. جوانانی که توانستند در دوران انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و بعد از آن در عرصه‌های علمی، صنعتی، پیشرفت تسلیحاتی و تجهیزات نظامی و در ابعاد فرهنگی، هنری، اقتصادی و سیاسی آن‌چنان خود را نشان دهند که دنیا را انگشت به دهان بگذارند، طوری که نام ایران هر روز تیتر اول رسانه‌های دنیا باشد.
در ۱۳ آبان ۵۸، جوانان ما با تسخیر لانه جاسوسی چنان درسی به آمریکا و جیره‌خوارانش دادند که ضربه شست آن را در تاریخ پنجم اردیبهشت ۵۹ در صحرای طبس چشیدند و با فضاحت تمام دم خود را به سر کشیدند و رفتند و از فرسنگ‌ها صدای زوزه‌شان به گوش جهانیان رسید. امام این کار دانشجویان پیرو خط امام را انقلاب دوم نامید.
چه کسی فکر می‌کرد آمریکایی که حق کاپیتولاسیون و به قولی باج حق توحش از ایران می‌گرفت، امروز دست دراز کند که با آن‌ها بر سر میز مذاکره بنشینیم و ما آن‌قدر اقتدار داریم که سینه سپر کنیم و دست رد به سینه‌شان بزنیم.
امروز انقلاب باعث بیداری اسلامی در کشورهای مختلف شده و ما داعیه این را داریم که پشتوانه مظلومان جهان هستیم و در راه مقاومت با آمریکا و اسرائیل و انگلیس و هر آن کس که به زنجیره فساد آن‌ها متصل است ایستاده‌ایم و پوزه آن‌ها را به خاک می‌کشیم.
تاریخ انقلاب اسلامی در دوران هشت سال دفاع مقدس و در جنگ با داعش و ضدانقلاب نشانگر عمق توانمندی ملت و جوانان عزیز است. مردم ما و جوانان برومند و عزتمندمان باید به خدا توکل کنند و ثابت‌قدم و استوار با همت و اراده بلند و مجهز به عمل و تقوا مشکلات را یکی پس از دیگری پشت سر بگذارند و همان‌طور که خدا خواست و 13 آبان‌های مختلف را پیروزمندانه گذراند، تحریم‌های آمریکا را هم شکست بدهد و امید مستضعفان جهان را ناامید نگرداند.
نویسنده: علی حسین‌پور
