اگر کمی فکر کنیم و نسبت به اوضاع و احوال جهان تحلیل داشته باشیم، به‌واقع به این حقیقت خواهیم رسید که دنیا دنیای دیگری شده است و مردم، آگاه و بیدار شده‌اند و تحلیلگران آمریکایی و اروپایی و عربی و حتی یهودیان به‌واقع به این موضوع رسیده‌اند که قدرت دیگر در غرب رو به افول و نابودی است و کسی دیگر برای آمریکایی‌ها که هیچ، برای اروپایی‌ها هم تره خورد نمی‌کند و این ابرقدرت در دنیای امروز جایگاهی ندارد. آمریکایی‌ها این روزها برای این‌که خودی نشان بدهند و از صحنه سیاست و اقتصاد دور نماند و به دنیا بگوید که ما هنوز هستیم، به یک کشوری گیر می‌دهند و با خفت و سرشکستگی به بهانه‌های واهی دم‌شان را روی کول‌شان می‌گذارند و پا به فرار می‌گذارند. حتی اگر اخبار این روزها را گوش کنید، متوجه می‌شوید اسراییل هم به حرف‌های پادشاه ترامپ گوش نمی‌کند؛ پادشاهی که جز توسل به زور از خود اراده‌ای ندارد.
بیچاره و بدبخت کسانی هستند که هنوز توهم آمریکای ابرقدرت را در ذهن می‌پرورانند. این روزها در آمریکا چه خبر است؟ واقع‌بینانه، نگاهی به وضعیت سیاسی و اقتصادی آمریکا داشته باشید و وضعیت اسراییل را با تدابیر پادشاه ترامپ نگاه کنید. آیا از نظر سیاست داخلی و خارجی هیچ ثباتی را در سردمداران آمریکا می‌بینید؟ هرچند که اروپا هم از نظر وضعیتِ نابسامان خود کمتر از آمریکا نیست.
کمی تامل به‌وضوح هر عقل سلیم را به این مطلب می‌رساند که آمریکا در افول، نابودی و بی‌اعتباری و وضعیت بد اقتصادی و سیاستی آشفته هم نسبت به دوستان و هم‌پیمانان‌شان و هم دشمنان‌شان هستند. وضعیتی که آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها نسبت به اوکراین در قبال روسیه دارند، برای همگان روشن است که یک روز اوکراین با سیاست‌هایی که آنان برای‌شان در نظر گرفته است در اوج هستند و یک روز دیگر کاسه چه کنم در دست دارد و نمی‌دانند که باید در کجای نقشه‌ای که آمریکا و شخص پادشاه ترامپ برای‌شان کشیده است بازی کنند.
مهندسی‌ای که آمریکا در جنگ ۱۲روزه برای اسراییل ترسیم کرد خود نشان از بیچارگی و درماندگی آن‌هاست. شاید رسانه غربی‌ها و رژیم صهیونیستی بتواند در دنیا با بوق و کرنا صدایی راه بیندازد؛ اما هر انسان بابصیرتی وقتی نگاه می‌کند به بیداری که در کشورهای غیرمسلمان راه افتاده است، راحت به سیاست‌های آمریکا می‌خندد. بیچاره کسانی‌که در کشور به‌دنبال توسعه و پیشرفت ایران هستند اما طبق سیاست‌های غربی‌ها عمل می‌کنند. آنان از روی دست چه کسی مشق می‌نویسند که همه‌اش کهنه و غلط است؟ مردم دنیا هیچ‌گونه جایی برای این سیاست‌ها باز نمی‌کنند. امروز آمریکا مرده متحرکی است که هیچ حالی برایش نمانده تا تکانی به خود بدهد.
مردم را در این روزها در کشورهای غربی نگاه کنید؛ فلسطین به‌عنوان یک مرام و عقیده برای‌شان است و نماد مقاومت و ایستادگی مقابل زور و ستم است.
کمی تامل! مسئولین و مردمی که نسبت به آمریکا الگوپذیری دارید! این الگو دیگر برای همگان پوسیده و غیرقابل‌قبول است. دنیا دائم در حال تحول و تغییر است و آن کس برنده است که اول خود را پیدا کند و دوم این‌که مقابل آنچه که دارد با ظلم و بی‌عدالتی مبارزه کند تا دولتی پابرجا گردد که مقابل زورگویان تاب تامل داشته باشد.
به‌امید آینده روشن و دور از بی‌عدالتی.
نویسنده: علی حسین‌پور
