محمدعلی اندرزگو

شهید اندرزگو در رمضان سال‌۱۳۱۸ شمسی در تهران چشم به جهان گشود. او پس از تحصیلات ابتدایی به دلیل مشکلات معیشتی، تحصیل را رها کرد و مشغول به کار شد و از آنجایی که علاقه وافری به علوم دینی داشت، شب‌ها در مسجد هرندی دروس فقه و اصول می‌خواند.
شهید اندرزگو در دوران نوجوانی با نواب‌صفوی و گروه فدائیان اسلام آشنا شد و به آن‌ها پیوست و از همان‌جا مبارزات خود را علیه رژیم شاهنشاهی شروع کرد.
او که بعد از واقعه ۱۵خرداد دستگیر و سپس آزاد شده بود در مساله ترور حسنعلی منصور نیز نقش به سزایی به عهده داشت و با همکاری شهیدان محمد بخارایی، رضا صفارهرندی، مرتضی نیک‌نژاد و حاج‌صادق امانی دست به این اقدام انقلابی زد. پس از آن جریان، زندگی مخفی اختیار کرد و به تحصیل علوم حوزوی در قم ادامه داد؛ اما ساواک دائما در پی دستگیری وی بود و ایشان را به اعدام محکوم کرده بود.
در پی این جریان به تهران آمد و ازدواج کرد و در محله چیذر ساکن شد. تعقیب و گریزها همچنان ادامه داشت. او دست از مخالفت با رژیم برنداشت و به اقدامات خود علیه رژیم ادامه داد. در سال۵۱ یکی از دوستانش دستگیر شد و زیر شکنجه ساواک سر‌نخی در رابطه با شهید اندرزگو به آن‌ها داد. ساواک در جستجوی او بود که به قم مهاجرت کرد و با نام مستعار و ظاهری دیگر در آن‌جا اقامت کرد اما تعقیب و گریزها تمام‌شدنی نبود. این بار به مشهد و سپس به افغانستان رفت اما در افغانستان نتوانست بیش از یک ماه دوام بیاورد و دوباره به مشهد بازگشت.
با سفر به شهرهای مختلف وادامه مبارزاتش به شکل و سیاقی جدید در آنجا به زندگیش ادامه داد. در این سفرها نیشابور، مکه معظمه، نجف اشرف سپس سوریه و لبنان را زیر پا گذاشت و به تحصیل علم و تبلیغ دین اسلام پرداخت تااین‌که پس از اوج‌گیری انقلاب اسلامی به ایران بازگشت. این بار فکر ترور شاه در ذهنش می‌چرخید اما با شهادتش توفیق اجرای آن را به دست نیاورد. ساواک که به حضور وی پی‌برده بود به جستجو و تفتیش‌هایش ادامه داد و متوجه شد که محمدعلی اندرزگو روز ۱۹‌رمضان در منزل یکی از دوستانش افطار خواهد کرد، بنابراین به کمینش نشستند و ایشان را درحالی‌که روزه بود به شهادت رساندند.


نویسنده: ملیحه سالم