قبل از عملیات والفجر۸ محل استقرار اصلی تیپ۱۰ در ضلع جنوبی پادگان دوکوهه، ساختمانهای پنج طبقه و محل استقرار گردانهای پیاده، زیر ارتفاعات روبهروی دوکوهه بود. آموزش نظامی مقدماتی و سازماندهی نیروهای جدید در گردانها در اینجا انجام میشد.
تشکیل یگان دریایی تیپ و استقرار آن در حاشیه رودخانه دز در شرق دزفول و ایجاد اردوگاه آموزش تخصصی آبی-خاکی، غواصی و سکانداری نیز از اولین اقدامها بود. گردانهای پیاده، نوبت به نوبت و طی جدول زمانبندی شده پس از دریافت نیرو و امکانات در این اردوگاه مستقر میشدند و به آموزش مقدماتی شنا و آبی-خاکی میپرداختند.
در دهم بهمن ۶۴ کلیه واحدها و گردانها از پادگان دوکوهه به اردوگاهی به نام کوثر در هفت کیلومتری جاده سوسنگرد-اهواز منتقل شدند و در آنجا چادر زدند و ضمن سازماندهی و آموزش نظامی و مانورهای رزمی، برای حفظ آمادگی رزم و شرکت در عملیات آماده میشدند.
اردوگاهی به نام امالنوشه هم در حوالی رودخانه کارون در جنوب اهواز آماده شد تا نیروهای گردانهای پیاده و تخریب و اطلاعات عملیات، آموزش تخصصی غواصی و آبی-خاکی را بهطور شبانهروزی در آنجا طی کرده و آماده انجام عملیات بشوند.
اقدامات ردهها در آمادگی برای عملیات یگان دریایی یگان دریایی به فرماندهی عبدالوهاب امیر پس از ابلاغ ماموریت، نیروها و قایقهایشان را از اردوگاه فرات دزفول به رودخانه نهرعرایض در منطقه خرمشهر منتقل کردند. یگان دریایی موظف
شد قایقهای مورد نیاز تیپ را در نهرعرایض، حد فاصل پل نو قرار داده و بخشی از قایقهای خود را به زیر اسکله گمرک خرمشهر ببرد. در این قسمت، گردان تخریب ماموریت داشت قسمتی از سقف اسکله را منفجر کرده تا قایقها در کنار پایههای پل اسکله قرار بگیرند.
این یگان جهت ترابری و نقل و انتقال نیروهای عملکننده با عبور از اروندرود با نصب پلهای شناور، اقدام به ایجاد اسکله در ساحل جزیره امالرصاص کرد.
ادوات این گردان به فرماندهی محمد فلکی با سلاح و تجهیزات تخصصی شامل خمپارهانداز، موشکانداز، دیدهبانها و مهمات بارِ مبنا با رعایت اصول حفاظتی از اردوگاه کوثر ستونکشی کرده و شبانه به منطقه خرمشهر رسیدند و در مواضعِ از پیش تعیینشده مستقر شدند.
در طرح مانور، این گردان باید سلاحهای مستقیمزن خود شامل تفنگ۱۰۶، موشکانداز۰۷ و اسپیجی۱۱ را با رعایت استتار و اختفای کامل، لب ساحل اروندرود مستقر کرده تا شب عملیات، جهت شکستن خط دشمن با آتش پشتیبانی مستقیم به غواصها کمک کند.
پدافند هوایی این گردان به فرماندهی مسعود غفاری باید ضمن برقراری تامین و پوشش امنیت هواییِ مقرهای تیپ، از اردوگاههای عقبه تا خط مقدم، با استقرار سلاح پدافند هوایی در ساحل اروندرود در مقابل جزیره امالرصاص ضمن تامین هوایی منطقه عملیاتی، اقدام به آتش مستقیم روی خط پدافندی دشمن با هدف کمک به نیروهای غواص بکند.
توپخانه این گردان به فرماندهی رضا خلیلی با استقرار یک آتشبار توپ۱۲۲ در منطقه شلمچه، ماموریت تامین آتش پشتیبانی تیپ را در عملیات به عهده داشت.
مانور و طرح عملیات واحد طرح عملیات تیپ۱۰ سیدالشهدا
(ع) با مسئولیت سیدحسین میررضی پس از دریافت ابلاغ ماموریت و تعیین خط و حد یگان، اقدام به برنامهریزی طرح مانور عملیات والفجر۸ با هدف تصرف جزیره امالرصاص کرد.
برای این عملیات، چهار معبر پیشبینی شد که دو معبر اصلی و دو معبر فرعی بودند. دو معبر اصلی، معبر حضرت اباعبداللهالحسین
(ع) و حضرت فاطمهالزهرا
(س) و دو معبر فرعی هم معبر حضرت علیاصغر
(ع) و معبر حضرت زینب
(س) بودند.
قبل از عملیات، یک گروهان از گردان حضرت قمربنیهاشم
(ع) به نام گروهان والعادیات به فرماندهی معز خادمحسینی در یک دوره آموزش فشرده غواصی، آموزش دیدند. مطابق طرح عملیات، آنها باید به عنوان نیروهای غواص خطشکن از ساحل شرقی اروندرود جدا شده و با عبور از رودخانه ماموریت شکستن خط اول دشمن را در دو معبر عهدهدار میشدند. پس از شکسته شدن خط به دست غواصان، بلافاصله باید گردانهای پیاده بنا به دستور نیروهای غواص، سوار بر قایق شده و طبق برنامه از نهرعرایض و زیر اسکله گمرک وارد عمل میشدند.
یگانهای همجوار در جناح راست، تیپ۲۱ امام رضا
(ع) و جناح چپ، تیپ۱۸ الغدیر بودند. قرارگاه تاکتیکیِ فرماندهی تیپ سیدالشهدا
(ع) هم در زیرزمین باسکول گمرک خرمشهر قرار داشت که در نزدیکی خط بر پا شده بود و از امنیت خوبی برخوردار بود.
نویسنده: زهره علیعسگری