۰۲۱-۷۷۹۸۲۸۰۸
info@jannatefakkeh.com

عزیزان من، فرزندان من!

عزیزان من، فرزندان من!

عزیزان من، فرزندان من!

جزئیات

بررسی وظایف نوجوان تراز انقلاب به مناسبت ۸ آبان، روز نوجوان و بسیج دانش‌آموزی

8 آبان 1402
عشق آقا روح‌الله که جوانه زد در دل‌های‌شان، یک‌شبه بزرگ شدند و مرد؛ نوجوانانی که تازه اول «من» شدن‌شان بود و جوش‌های غرور روی صورت‌شان، خبر از سرکشی فطری می‌داد علیه آنچه تاکنون بوده و حالا می‌خواستند خودی نشان بدهند. امام(ره) اما یادشان داد مرد آن است که خودش را نشان خدا بدهد و بایستد پای آنچه حق است و درست. این شد که پسرک سیزده‌ساله، که شهرش را در آستانه سقوط دید و ناموسش را، خاکش را در حال غارت، در لحظه تصمیم گرفت و ان‌قلت نیاورد در کاری که می‌دانست برای خداست. راستی، اصلا محمدحسین کی یاد گرفت کار با نارنجک را؟!
و مثل فهمیده‌ها کم ندیده‌ایم در دفاع مقدس، که رویش انقلاب بودند و پروش‌یافته مراد ایران(ره)، هم فکرشان و هم دل‌شان. هنوز هم انقلاب می‌روید و می‌رویاند. امروز اما عشق سیدعلی، همان عشق آقا روح‌الله است و نوجوانانی که گوش به فرمانش هستند تا فتح کنند خرمشهرهای در پیش را. پس باید در تراز انقلاب باشند و هم قدوقواره‌اش، که ستون‌های جمهوری اسلامی ایران‌اند و دگرگون‌کننده نظم فاسد جهانی.



«دانش» آموز
آشکارترین وسیله عزت و اقتدار کشور، علم است که «العِلمُ سُلطانٌ مَن وَجدَهُ صالَ بِهِ وَ مَن لَم يَجِدهُ صيلَ عَلَيه» و خط مقدمش دانش‌آموز است که باید بداند وظیفه اصلی‌اش «دانش»‌آموزی ‌ست. که اگر عقب ماندیم از علم، عقب خواهیم ماند از اقتصاد و فرهنگ و هر آنچه می‌انجامد به تشکیل تمدن اسلامی.
علم قدرت است و دشمن، قدرتمند پس «خوب درس بخوانید، خوب کار بکنید» که امواج سخت و طوفان‌های سهمگینِ دشمنی در پیش است و نیاز داریم به برکتی برخواسته از علم تا برسیم به آرزوهای بزرگ‌مان که خون دادیم برای‌شان و خون دل‌ها خورده‌ایم. دانش‌آموز و نوجوان، ستون تمدن اسلامی است و کاخ مدنیت و پیشرفت ملت ایران، بر این ستون‌ها سرپا خواهد ایستاد. پس «از لحاظ علمی خودتان را تقویت کنید، پیش ببرید».

متصل بمان
علم اگر تنها بود و عالِم، بیگانه با الله، می‌شود ابزاری برای استعمار و استثمار. همان که تمدن منحط غرب نماد و نمود آن است و البته رو به افول. اگر با علم می‌خواهیم به جنگ علم برویم و با تمدن به مقابله با تمدن، نیاز داریم به بنیه‌ای قوی تا بتوانیم شجاعانه پیش برویم و ما چیزی داریم که آن بیچارگان ندارند؛ رابطه با خدا را. درست از همین جاست که آن‌ها دچار انحطاطند و نومیدی و سرگشتگی و ما، قوی‌دل و شاداب و پیش‌رونده در سختی‌ها.
و یادمان باشد که حفظ این ارتباط مقدس با نماز است و قرآن و دعا. نمازی که با توجه باشد، قرآنی که با عمل باشد و مونس‌مان، دعایی که خاضعانه باشد و خاشعانه. که اگر این شد، اعتماد و توکل به خالق، جوانه می‌زند در دل‌ها و شجاعت و اعتماد به نفس با علم می‌آمیزد و ساخته می‌شود میهنی که پرچم‌دار تمدن اسلامی خواهد بود.

کلید در دستان توست
کلید اساسیِ همه قفل‌هاست امید و نگاه خوش‌بینانه به آینده. کلیدی که در دستان پرتوان و دل‌های نورانی دانش‌آموز تراز انقلابی‌ست و نخستین و ریشه‌ای‌ترین جهادش، گستراندن آن است به حکم «تَوَاصَوْا بِالْحَقِ وَتَوَاصَوْا بِالصَبْر». با کاشت دانه امید است که نهال «خودباوری» و عزت ملی سر بر می‌آورد و می‌تازد به «غرب‌باوری» و میوه شیرینش؛ «ما می‌توانیم» است در تحریم و فشار.

بدان که کیستی
مثل برگ خشکیده در باد است ملتی که تهی باشد از هویت. دانش‌آموز و نوجوان اگر نداند کیست، چه می‌خواهد و به کجا می‌خواهد برود، می‌شود عروسک خیمه‌شب‌بازی دشمن؛ بی‌اراده، بی‌انگیزه و بی‌هدف. دقیقا همان چیزی که خناسان عالم می‌خواهند، خواب‌زده‌هایی در خدمت استعمار نو.
و اگر احساس هویت ملی کرد، رشد به دنبال دارد و پیشرفت، که سستی و تنبلی کنار می‌رود، امید می‌نشیند در دلش و امید می‌نشاند در دل جامعه.

تو هم مسئول هستی
ارزش نوجوان و جوان، به احساس مسئولیتش است نسبت به وطن و همین مسئله است که خلاقیت می‌آورد و آمادگی. این آمادگی یک روز با درس خواندن است، یک روز با پژوهش، یک روز با مشارکت و کار و ابتکار. نوجوان تراز آن است که خود را موظف بداند و سهیم در برابر پیشرفت کشور. جوانِ نو و پرانرژی، اگر احساس وظیفه کرد، پرنشاط می‌شود و بی‌تاب برای آبادانی و ساختن، بلندهمت می‌شود و پرتلاش و دور نیست که می‌ایستد بر قله‌های سربلندیِ وطن.

دشمنت را بشناس
روز نوجوان و بسیج دانش آموزیکوتاه بیاییم، جری‌تر می‌شود. این خاصیت دشمن است. راهبردش هم فریب است با لبخند و دست‌های چـُدنی زیرِ دستکش مخملی. شناخت دشمن سن‌وسال نمی‌شناسد، ضروری‌ ست برای همه و برای نوجوان، بیش‌تر. هم او که دلش نرم است و قلبش پر نور و در سر، شور اعتلای وطن دارد. اصلا همین سیزده آبان را برای نوجوان بگوییم، حساب کار دستش می‌آید و دیرینگی دشمن را خواهد شناخت و شیطان بزرگ بودن آمریکا را.
سیزدهم آبان ۱۳۴۳ که حضرت روح‌الله در ماجرای تصویب ننگین قانون کاپیتولاسیون، رسوا کرد آمریکا و آمریکاپرستان پهلوی را، تاب نیاوردند و تبعید آغاز شد.
سیزدهم آبان ۱۳۵۷، دانش‌آموزان و نوجوانان که احساس هویت کرده بودند از نـَفَس امام(ره)، همپای دانشجویان، صف کشیدند دربرابر دست‌نشانده‌های حقیر آمریکا و پرپر شدند در عرض چند ساعت. آخر، خون می‌خواست نابودی پایه‌های ژاندارم آمریکا در منطقه؛ خون تازه، خون جوان نوخاسته.
سیزدهم آبان ۱۳۵۸ که شد، چند روز پس از دیدار مخفیانه نخست‌وزیر دولت موقت -که غرب‌باور بود و نه خودباور- با مشاور امنیتی رئیس‌جمهور آمریکا، تاب نیاوردند مردم و تسخیر کردند لانه جاسوسی را که نشان دهند «مرگ بر آمریکا» شعارشان است و باورشان.
و این فقط سیزدهم آبان‌ها بود، که نباید و نمی‌توان فراموش کرد بیست‌و‌هشتم مردادها و تمام سال‌های دشمنی آشکار و نهان آمریکا و ایادی‌اش را، با ملت ایران -و نه فقط دولتش- که خوب فهمید «دولت جمهوری اسلامی بدون تکیه‌ به این ملت کاره‌ای نیست» و در نتیجه «با ملتی که حضور خود و قوت خود و اراده‌ خود را در طول چهل سال از دست نداده است دشمن‌اند».
و آنچه از کثرت وضوح، پنهان می‌ماند از دیده‌ها و گاهی می‌رود از یادها این است که در این چالش چهل‌واندی ساله، پیروزِ سربلند این جبهه، جمهوری اسلامی ایران بوده است و مغلوبِ مفلوکش، آمریکای جنایتکار. که از تحریمِ سیم خاردار رسیده‌ایم به صادرات پهباد و موشک و تحقق یافت سخن پیر ایران که «آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند».

مقاوم بمان
و راز این پیروزی حتمی، که قول خداوند است و «فَإِنَ حِزْبَ اللَهِ هُمُ الْغَلِبُونَ»، در مقاومت است و ایستادگی. که ترس نباید باشد از بمب و موشک دشمن، ترس نباید باشد از دستگاه‌های تبلیغاتی‌اش و پشت‌مان گرم باشد به خدایی که وعده داد «وَلا تَهِنوا وَلا تَحزَنوا وَأَنتُمُ الأَعلَونَ إِن كُنتُم مُؤمِنينَ» و نوجوان ما نه تنها باید پایبند باشد به این نظریه اصیلِ پویا، نظریه مقاومت، که باید تبیینش کند و تبلیغ، به حکم «فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ». که حق است مقاومت. حق تمام مظلومان جهان و حق است تقویت آنان برای ایستادگی، که دشمن‌شکن است و عزت‌بخش.

«دیروز» را بدان برای «فردا»
نوجوانی فصل اندیشیدن به آینده است و تکاپوی رسیدن به آن. فردا را از آنِ خود می‌داند و می‌خواهد که بسازدش و پیش برود. پس باید که گذشته را بداند؛ تاریخ را. و درس بگیرد و عبرت تا با آن پلی بزند از دیروز به فردا و نادانسته‌هایش را دانسته کند با مرور تجربه گذشتگان و حوادث ریز و درشت روزگار. تاریخ میهن، پر است از این عبرت‌ها و درس‌هایی که اگر ندانیم و ندانند، نه حال را خواهیم ساخت و نه آینده را و دروغ را برای‌مان می‌نشانند جای حقیقت. ندانستن تاریخ، درجا زدن نیست که عین پس‌رفت است و عقب‌گرد، حتی برای ملتی با ۲۵۰۰ سال تمدن و فرهنگ اصیل. ندانستن‌ِ آن، تحریف در پی دارد و تحریف، تحریم را. که «اگر جریان تحریف شکست بخورد، جریان تحریم هم شکست خواهد خورد».
تاریخ و دانستن آن و عبرت گرفتنش، متضمن ساخت آینده است با گام‌هایی استوار. که اگر دیروزمان را شناختیم، امروزمان را فهم می‌کنیم و قدرت تحلیل حوادث‌ آن، راه فردا را هموار می‌کند و روشن.

حرکت‌زا باش و پویا
نشاط نوجوانی اگر هدفمند شد و عجین با اخلاص، اثرگذار می‌شود و پـُربرکت. درست مثل شجره طیبه‌ای که بالنده است و نورافشان و زندگی‌بخش. دانش‌آموز اگر ظرفیت‌های اثرگذاری‌اش را درک کرد و آن‌ها را در جاده الی الله انداخت، خانه‌اش را، مدرسه‌اش را و جامعه‌اش را به پویایی وا می‌دارد. او می‌تواند و باید حرکت‌زا باشد و فعال، که انفعال و سستی، خواسته دشمن است در راه نابودی ایران‌مان که عزیز است و طلایه‌دار ساختن تمدن اسلامی.

با شهید زندگی کن
ساعت‌ها هم که موعظه کنیم و سخنرانی، بدون داشتن الگو، بدون لمس زندگی حیات‌بخش، سخنان‌مان افسانه را می‌ماند و ترسیم اتوپیایی خیالی که نه تنها اثرگذار نیست، بلکه نوجوان را به خنده وا می‌دارد.
که شهید زنده است و «عِنْدَ رَبِهِمْ يُرْزَقُونَ» و تقسیم‌کننده همان رزق الهی. دل نوجوان، پاک است و آماده، پس نزول می‌کند رزق طیب شهدا بر جانش و نورانی‌ترش می‌کند و قلب مطمئن‌ او، استوار می‌شود در راه الله، در راه میهن. و دیگر ایمان خواهد آورد که مقاومت، تنها راه پیروزی ست، اخلاص، برکت‌دهنده است و توکل، روشن‌کننده راه. دیگر ایمان خواهد آورد «اگر چنانچه از سیم خاردار می‌خواهی رد بشوی، اول باید از سیم خاردار نفْست عبور کنی» و عبور می‌کند، هم از نفس و هم از دشمن، و می‌ایستد بر قله تمدن درخشان اسلامی که ساخته است.

این سه عرصه را دریاب و تمام
نوجوان اگر سلامت سه عرصه‌اش تامین شود، عبور خواهد کرد و عبور خواهد داد وطن را از موانع و دشمنی‌ها و نشدنی‌ها. سلامت جسم که با ورزش است و تغذیه اصولی. سلامت قلب که با یاد خداست و شهدا و توسل، سلامت فکر که با مطالعه است و خودسازی که اگر نباشد نمی‌توان دیگران و جامعه را ساخت.

نویسنده: فاطمه افضلی

مقاله ها مرتبط