مهران گوهر درخشان مقاومت

اولین شهری که در آغاز تجاوز دشمن به اشغال متجاوین درآمد.
شهر مهران واقع در یکصد کیلوکتری جنوب‌غربی ایلام بود. این شهر مظلوم دو روز قبل از هجوم سراسری دشمن بعثی یعنی ۲۹شهریورماه۵۹ به اشغال دشمن درآمد. مهران از شمال به ارتفاعات کله‌قندی و آب زیادی و از جنوب به ارتفاعات قلاویزان و از شرق به کنجانچم منتهی می‌شود و بیش از یک هزار و پانصد کیلومتر مربع وسعت دارد. در هنگام هجوم دشمن برای تصرف این شهر مقاوم، عشایر غیور و اهالی سلحشور این منطقه در مقابل این هجوم نابرابر ایستاگی کردند و به همین‌خاطر ۲۵۰تن از این انسان‌های دلیر شهید و مجروح و هفتصد تن نیز به اسارت درآمدند و بیست هزار نفر از مردم نیز آواره گشتند. همچنین سه‌ هزار و دویست واحد مسکونی ویران و ۱۶باب مسجد و حسینیه و نیز امامزاده سیدحسن به‌دست نیروهای بعثی منهدم شد. مهران پس از سه سال اشغال، سرانجام در سال۶۲ و در جریان عملیات والفجر۳ و الفجر۵ به‌دست توانمند قوای اسلام آزاد شد و به آغوش میهن اسلامی بازگشت. اما سه سال بعد در تاریخ ۲۷اردیبهشت۶۵ در جریان استراتژی دفاع متحرک دشمن مجددا اشغال شد، ولی خوشبختانه در جریان عملیات پیروزمند و کم‌نظیر کربلای۱ در تیرماه۶۵، با وارد امدن تلفات سخت و جبران‌ناپذیر بر قوای دشمن دوباره آزاد شد.
شهر مهران در تاریخ جنگ یک بار دیگر هدف تاخت‌وتاز دشمنان اسلام قرار گرفت و این‌بار توسط منافقین خود‌فروخته و مزدور که از پشتیبانی بی‌دریغ هوایی و زمینی ارتش بعثی صهیونیستی عراق حمایت می‌شدند در تاریخ ۲۷خردادماه سال۶۷ برای سومین بار اشغال شد ولی با هجوم رعدآسای نیروی اسلام و عشایر مقاوم منطقه پس از سه روز آزاد شد.
اینک مهران قهرمان که سال‌ها گورستان بعثیون شده بود. سربلند و مقاوم ایستاده و چون گوهری درخشان بر سینه ایران اسلامی می‌درخشد.