ریشه در وطن

اشاره: با این‌که با توجه به شرایط خاص ایران در منطقه، تحریم‌های مخرب بین‌المللی بر اقتصاد آن، اغتشاشات، نارضایتی‌ها و مشکلات اجتماعی موجود، نظریه‌پردازان غربی این‌طور منعکس می‌کنند که تاب‌آوری ملی ایران در مواجهه با ضربه‌های ناگهانی خارجی، پایین و شکننده است و معتقد بودند حکومت ایران در مقابله با این ضربات بیش‌از سایر کشورها با چالش‌ها و بحران‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دست‌و‌پنجه نرم خواهد کرد؛ اما در جنگ ۱۲روزه با اسراییل باز هم ملت ایران نشان دادند که نمی‌توان بر محاسبات مبتنی بر نظریه‌های علوم انسانی غربی اتکا کرد. ملت ایران با همکاری و همدلی بی‌نظیرشان چه با یکدیگر، چه با نیروهای نظامی و چه با دولت و حکومت تمامی این محاسبات را بر هم زدند. در مطلب زیر به بیان تعریف، ابعاد مختلف تاب‌آوری ملی و مقایسه تاب‌آوری ملی ایرانیان و شهروندان صهیونیست در جنگ ۱۲‌روزه خواهیم پرداخت.

تاب‌آوری ملی به‌معنای ظرفیت و توانایی یک کشور در سازگاری در مقابله با چالش‌ها و بحران‌ها، حفظ ثبات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و بازسازی سریع پس‌از وقوع حوادث غیرمترقبه‌ای مانند بلایای طبیعی، بحران‌های اقتصادی و اجتماعی و تهدیدات امنیتی است. تاب‌آوری ملی به عوامل مختلفی ازجمله زیرساخت‌های قوی، نظام‌های اجتماعی و اقتصادی پایدار و همبستگی اجتماعی بستگی دارد. تقویت توانایی‌های ملی نیازمند همکاری بین دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی است تا بتوان به بهترین نحو ممکن به بحران‌ها پاسخ داد و از آن‌ها عبور کرد. تاب‌آوری ملی دارای سه بعد اقتصادی، سیاسی و اجتماعی‌ست که در ادامه به توضیح این سه بعد و مقایسه ایران و اسراییل طی جنگ اخیر در این رابطه می‌پردازیم.

تاب‌آوری اقتصادی
تاب‌آوری اقتصادی به توانایی یک کشور در حفظ رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال در شرایط بحرانی اشاره دارد. کشورهای تاب‌آور با ایجاد تنوع در منابع درآمدی، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و تقویت بخش خصوصی، از تاثیرات منفی بحران‌ها کاسته و به‌سرعت به حالت عادی بازمی‌گردند. مدیریت صحیح و منطقی دولت ایران در طول جنگ ۱۲‌روزه باعث شد تا در مناطقی که با ورود بیش‌از حد مسافران تهرانی دچار رشد جمعیت ناگهانی شدند، کمبود محسوس هیچ کالایی دیده نشود و فروشگاه‌ها و جایگاه‌های سوخت به‌طور منظم و متناوب به مردم سرویس بدهند. این شرایط را می‌توان کنار تصاویر قفسه‌های خالی از جنس فروشگاه‌های اسراییلی‌ها گذاشت که حتی توان تامین معاش اندک شهروندان خود را هم نداشتند. همچنین در پی فرود موشک‌های ایرانی، کمبود جدی نیروی انسانی شبکه توزیع محصولات غذایی و بهداشتی، رژیم صهیونیستی را با بحران جدی مواجه کرد.
البته که یکی از چالش‌هایی که می‌تواند برای اقتصاد کشور ما در شرایط بحرانی مشکل‌زا باشد تکیه بر درآمدهای نفتی به‌خصوص نفت خام است که رهبر معظم انقلاب نیز همیشه تاکید داشته‌اند که باید این اتکا از بین برود.

تاب‌آوری سیاسی
تاب‌آوری سیاسی به توانایی یک کشور در حفظ ثبات سیاسی و مدیریت بحران‌ها گفته می‌شود. در توضیحات تاب‌آوری سیاسی آمده که کشورهای دارای نهادهای مردم‌سالاری قوی، شفافیت در حکومت‌داری و مشارکت شهروندان معمولا برابر بحران‌ها مقاوم‌تر هستند. مقاومت مردم بصیر ایران نشان‌دهنده مردم‌سالاری عمیق و اعتماد آن‌ها به سازمان‌های نظامی و حکومت بود و مشت محکمی بر دهان تمامی رسانه‌های خارجی و اپوزیسیون‌هایی بود که هنگام انتخابات‌ها، وجود مردم‌سالاری در کشور ما را زیر سوال برده و نتایج را انتصابات می‌نامند. در مقابل فقط دو روز از اعلام آتش‌بس با ایران گذشته بود که هزاران صهیونیست علیه دولت نتانیاهو به خیابان‌های تل‌آویو می‌آیند.
مردم ایران بر نظامی تکیه کرده‌اند که تمام قد برای دفاع از آن‌ها می‌ایستد و سران و سردارانش در خط مقدم برای مردم جان داده و می‌دهند. جمهوری اسلامی تمام تلاشش را می‌کند تا قطره‌ای خون از دماغ مردم نیاید؛ اما در عوض سران صهیونیست برای حفظ موشک‌ها و تسلیحات‌شان، آن‌ها را میان خانه‌های مسکونی نگه می‌دارند؛ وقتی بی‌ریشه باشی حتی دولت و نظام حکومتی‌ای نداری که از تو دفاع کند و تو فقط وسیله‌ای هستی برای کسب و حفظ قدرت بیشتر؛ در این حد که از تو به‌عنوان سپر انسانی برای حفظ موشک‌های‌شان استفاده کنند.

تاب‌آوری اجتماعی
تاب‌آوری اجتماعی به انسجام و همبستگی اجتماعی اشاره دارد و معمولا جوامع با روابط قوی‌تر و شبکه‌های اجتماعی فعال‌تر بهتر می‌توانند در برابر چالش‌ها مقاومت کنند. آموزش و پرورش، فرهنگ و مشارکت اجتماعی ازجمله عوامل کلیدی این بعد تاب‌آوری هستند. افراد آموزش‌دیده و با فرهنگ غنی و اصیل در مواجهه با چالش‌ها می‌توانند منطقی‌تر و با اتکا به علم‌شان بهتر تصمیم‌گیری کنند. فرهنگ یک ملت نقش بسیار مهمی در تاب‌آوری آن ایفا می‌کند. ارزش‌ها، باورها و سنت‌های الهی یاور مردم هستند تا در ادوار سخت تاریخ امیدوارتر بمانند و با چالش‌ها مقابله کنند. از مردمی که ملت امام حسین^(ع) هستند و داستان کربلا، لالایی مادران‌شان است، چطور می‌توان ضعف و ترس انتظار داشت؟!
مردم این سرزمین همان مردمی هستند که در هشت سال دفاع مقدس از وطن‌شان که یک دنیا مقابل‌شان بود، موشک‌ها بر سرشان آوار می‌شد و هیچ امکانی برای پاسخ دادن به آن‌ها نبود، هم باور داشتند که پیروزی با آن‌هاست چون خدای‌شان گفته که حق پیروز است و امروز که پیشرفته‌ترین موشک‌ها و تسلیحات را دارند هم چیزی برای‌شان فرق نکرده؛ چون ایمان و توکل‌شان بر همان خدا و توسل‌شان بر بهترین بندگانش یعنی اهل‌بیت^(ع) است نه به موشک‌ها. فقط با چنین ایمانی می‌توان به‌جای پنهان‌شدن در زيرزمين‌ها و پناهگاه‌ها، روی پشت بام‌ها رفت و هدف گرفتن ریزپرنده‌ها توسط پدافند ملی را جشن گرفت یا به‌جای ترس از آسیب‌دیدن، شب‌ها روی پشت بام بخوابند تا اگر صدای پهپاد یا ریزپرنده‌ای شنیده شد، گزارش بدهند. پیامبر نازنین‌مان^(ص) فرموده بودند که وطن‌دوستی از نشانه‌های ایمان است و چه عیان است که صهیونیست‌های بی‌وطن ‌بی‌ریشه حتی دین هم ندارند و یهودیت، تنها پوشش و بهانه‌ایست برای توجیه خونریزی‌های‌شان. این صهیونیست‌های بی‌ریشه به‌خوبی نام اسراییل را برای خود برگزیدند که همچون بنی‌اسراییل به هیچ حق و حقیقتی ایمان ندارند که آن قوم بهانه‌جو با دیدن معجزات بسیار از حضرت موسی^(ع) باز هم اعتقادی به پروردگار یکتا نداشتند و در هر برهه‌ای خدا را زیر سوال می‌بردند و از آن پیامبر بزرگوار برای اثبات حقانیتش طلب معجزه‌ای دیگر می‌کردند.
وقتی ریشه نداشته باشی، نه وطنی داری که بخواهی برای آن بجنگی و نه هم‌وطنی که به خاطر مشترکات‌تان با هم همدلی کنید و دلسوز هم باشید؛ دل بی‌ریشه در لحظه فرو می‌ریزد، قالب تهی می‌کند و پا به فرار می‌گذارد. اسراییلی‌ها با اولین تهدیدها بر سر بلیط قایق‌های تفریحی و کشتی‌های مسافربری به قبرس و یونان با هم درگیرند و ایرانی‌ها در صف‌های بنزین برای هم شربت می‌آورند، اسکان رایگان ارائه می‌دهند و هنگام روبه‌روشدن با اختلال در کارت‌های بانکی جنس رایگان به هم می‌دهند. این است تفاوت تمدن ایرانی‌اسلامی با توحشی که خود را در لباس تمدنی قلابی جا می‌زند.
میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است


نویسنده: زهرا مصلحی