محرم است؛ یادآور قیام سید و سالار شهیدان و تذكر چندین‌باره پیروزی خون بر شمشیر و غلبه حق بر باطل. ماه تبیین ِوظیفه ما در برابر ظالم و ماه تایید زندگی كربلایی و عاشورایی! حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام با خلق عاشورا سنگِ محكِ ماندگاری را بنیان نهاد كه بهترین معیارِ سنجش انسان‌ها در طول اعصار است. حماسه حسینی در حقیقت شیوه نابِ خلق و تثبیت دین در فرد و جامعه است. حسین‌بن‌علی علیه‌السلام كشتی نجاتی است كه هركه بر آن درآمد، بر شیطان درون و برون پیروز شد و در جنگ با اهریمنانِ دین‌ستیز ظفر یافت و در مبارزه با طوفان سهمگینِ شرك و نفاق موفق و به ساحل امن الهی واصل شد. ملت بزرگ ایران در مبارزه با رژیم ستم‌شاهی، ایران را كربلا كرد و در آن عاشورایی دیگر به پا ساخت و بر شمر زمانه ظفر یافت و نظامی علوی بنیان نهاد. ایجاد حكومتی دینی بر پایه ارزش‌های اسلام ناب و سنت‌های ائمه اطهار علیهم‌السلام، بر ذائقه زورمدارانِ مستكبر خوش نیامد و لذا شیطان‌های بزرگ و كوچك به هم گره خوردند و كمر به نابودی این نوزاد پاك و متبرك بستند؛ هر روز با نیرنگی نو و با حربه‌ای تازه.
صاحبانِ زر و زور و تزویر در جهان به هم آمیختند و قصد جان این نظام نوپای دوست‌داشتنی را كردند. آن‌ها همسان سال ۶۱ هجری قمری، اختلافات را كنار گذاشته و بر سر ذبحِ ایران اسلامی هم‌قسم شدند. یزید، عمر سعد، شمر، حرمله و خولی، همه آمدند كه نه فقط حسینیان را یك به یك از لبه تیغ بگذرانند بلكه در غروبِ غمگین واقعه نیز، خیمه‌های این نظام حسینی را به آتش كشیده و خاكش را بر باد دهند. به‌گونه‌ای كه اثری از آن در تاریخ به جای نماند. آن‌ها به‌خوبی می‌دانستند كه با تولد این هدیه الهی، زمانه استعمار و استثمار بندگان خدا به پایان رسیده و دریافته بودند كه آغاز حكومتی اسلامی به رهبری حضرت امام رحمه‌الله‌علیه، یعنی آغاز حركت شتابدارِ بیداری در تمام كره خاكی! لذا قدرت‌های شرقی و غربی، كارِ براندازی را با ترور، بمب‌گذاری و كشتن مظلومانه مردم و مسئولان این نظام آغاز كردند. به انجام كودتا دل بستند و با عملی كردن تحریم‌های گسترده و ظالمانه، سر‌مست شدند و هنگامی كه از نگاه خویش نظام اسلامی را ضعیف‌تر از هر زمان یافتند، در جنگی احزاب‌گونه به میدان آمدند. حمله گسترده هوایی، زمینی ودریایی با هجوم همه‌جانبه رسانه‌ای و تایید مجامع بین‌المللی و همراهی دولت‌های مرتجع منطقه در هم آمیخت و بدین‌سان در ۳۱ شهریور سال ۵۹ محرمی دیگر در امتداد محرم ۶۱ رقم خورد و كربلا در بیش از ۱۳۰۰ كیلومتر از مرزهای جنوب و غرب شكل گرفت و هر روزمان عاشورا شد. خمینی، فرماندهی این نبرد مظلومانه را به عهده گرفت و با ندای هل من ناصر ینصرنی، همگان را به یاری دین فراخواند. مردان، زنان، جوانان و پیران این دیار، سر از پا نشناخته، گام در میدان نهادند و با فریاد «لبیك یا خمینی، لبیك یا حسین است» نبردی را آغاز كردند كه جز پیروزی ثمری نداشت و جز شكست استكبار، نتیجه‌ای!
و این چنین ریشه‌های اسلام ناب، بار دیگر با خون بهترین‌ها سیراب و نهال نوپای اسلامی به درختی تنومند و طیبه بدل شد كه سال‌های طولانی، همه ملت‌های مظلوم جهان را از میوه‌های شیرینِ بصیرت، شجاعت، مجاهدت و عزت ِخویش بهره‌مند می‌سازد.
اكنون پس از گذشت ۲۷ سال از پایان آن حماسه ماندگار، دشمن با ترفند دیگری به میدان آمده و در عراق، سوریه، یمن و... با ابزار اسلام آمریكایی و سرسپرده‌های افراطی، اسلام ناب را نشانه گرفته است و مصمم است با انواع حربه‌ها، كینه چندین ساله خویش را با نابودی این اندیشه مترقی، جامه عمل بپوشاند. لذا بر ماست كه بار دیگر آموزه‌های خویش را از واقعه جاویدان ِكربلا و تجربه‌های خویش را از هشت سال حماسه كربلایی شدن، به كار گیریم و ضمن گفتن «نه» به تمام مظاهر كفر، شرك و نفاق، عاشورایی دیگر را رقم زنیم و با وحدت و همدلی و تلاشِ مجاهدانه تحت زعامت ولی امر مسلمین، ضمن مهیا كردن بسترِ ظهور، عزت و سربلندی را به جامعه خویش، ملت‌های مسلمان و مردم مظلوم جهان هدیه كنیم.
نویسنده: فتح‌الله نادعلی
