حقیقتی به‌شفافیت ساختمان شیشه‌ای

اشاره: روز ۲۶‌خرداد رژیم صهیونیستی سعی داشت با حمله به صداوسیما، صدای جمهوری اسلامی را به‌موازات حمله به فرماندهان ارشد نظامی خاموش کند و این اقدام را در راستای طرح براندازی خود به‌عنوان یک دستاورد معرفی کند؛ اما آنچه در پخش زنده حمله به ساختمان شیشه‌ای صداوسیما گذشت، کاملا اهداف رژیم صهیونیستی را از این حمله نمایشی معکوس کرد. نمایش مظلومیت مقتدرانه رسانه ملی در ۲۶خردادماه‌، از رجز‌خوانی مجری تا کاغذهای خونین در دست رییس رسانه ملی، خونی جدید در جنگِ رسانه‌ای علیه رسانه‌های استکبار بود. در این مطلب قصد داریم نگاهی به این اتفاق داشته باشیم.

روز ۲۶‌خرداد رژیم صهیونیستی سعی داشت با حمله به صداوسیما، صدای جمهوری اسلامی را به‌موازات حمله به فرماندهان ارشد نظامی خاموش کند و این اقدام را در راستای طرح براندازی خود به‌عنوان یک دستاورد معرفی کند؛ اما آنچه در پخش زنده حمله به ساختمان شیشه‌ای صداوسیما گذشت، کاملا اهداف رژیم صهیونیستی را از این حمله نمایشی معکوس کرد. نمایش مظلومیت مقتدرانه رسانه ملی در ۲۶خردادماه‌، از رجز‌خوانی مجری تا کاغذهای خونین در دست رییس رسانه ملی، خونی جدید در جنگِ رسانه‌ای علیه رسانه‌های استکبار بود. در این مطلب قصد داریم نگاهی به این اتفاق داشته باشیم.
بعداز اعلام آتش‌بس دومین جنگ تحمیلیِ محور شرارت صهیونیستی‌آمریکایی علیه ایران، تحلیل‌های مختلف در داخل و خارج از کشور درباره عملکرد نظامی و رسانه‌ای طرف‌های درگیر یعنی ایران و محور آمریکایی‌صهیونیستی در محافل خبری و سیاسی انجام شد. یکی از مهم‌ترین تحلیل‌ها در جنگ ۱۲روزه‌، توجه به نقش رسانه‌ها به‌عنوان ابزار جدید در جنگ بود. با قاطعیت باید گفت امروز رسانه، دیگر صرفا وسیله‌ای برای اطلاع‌رسانی و تحلیل اخبار نیست؛ بلکه رسانه یک سلاح است که می‌تواند در بزنگاه‌های سرنوشت‌ساز جنگ، نقش محوری را ایفا نماید.
در جنگ نابرابر ۱۲روزه‌، محور دشمن به‌همراه ایادی منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای خود برای تحقق اهداف مهمی به میدان آمد و آشکارا از همان روزهای نخست به تجهیز نظامی اسراییل پرداخت. در حوزه رسانه نیز سربازان رسانه‌ای خود را از شبکه اینترنشنال گرفته تا بی‌بی‌سی فارسی به‌طور هدفمند بسیج کردند تا به‌موازات حملات نظامی خود جنگ روانی را درون جامعه ایران آغاز کنند.
در این جنگ نابرابر علاوه‌بر رسانه‌های داخلی، رسانه ملی با تمام هجمه‌های سنگین دشمنان، معاندان و منتقدان غیرمنصف سعی کرد پا‌به‌پای سربازان و مدافعان نظامی ایران اخبار موثقی را به مخاطبان خود ارائه دهد.
برخی منتقدان، تاخیر اعلام اخبار حملات اسراییل به ایران را به‌عنوان نقطه ضعفی برای رسانه ملی مطرح کردند؛ این در حالی است که رسانه ملی در جنگ نابرابر روانی علیه روحیه مردم ایران بایستی پوشش حملات موثر و قدرتمند موشکی را به اراضی اشغالی بیش‌از حملات وحشیانه و کور رژیم صهیونیستی مدنظر داشته باشد.
مهم‌ترین مولفه‌های جنگ روانی دشمن در روزهای جنگ ایجاد ترس، ناامیدی، اختلاف‌افکنی بود. بسیاری از تولیداتی که رسانه‌های معاند منتشر می‌کردند، دروغ‌پردازی، اغراق، تکرار و گاهی ضربه بود؛ اما رسانه ملی از روز اول جنگ با وجود شوک بزرگ حمله به فرماندهان نظامی کشور، اطلاع‌رسانی لحظه‌ای را در برنامه‌های ۲۴ساعته شبکه خبر در دستور کار قرار داد و مردم با وجود رسانه‌های مختلف از هر سلیقه و حزبی، در نهایت تایید اخبار گزارش‌شده را از صداوسیما دریافت می‌کردند. اما برجسته‌ترین نقش‌آفرینی صداوسیما در جنگ ۱۲روزه بعداز حمله ناجوان‌مردانه رژیم صهیونیستی به مهم‌ترین ساختمان خبر در صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران بود.
رژیم صهیونیستی که همواره با نقض تمامی قوانین بین‌المللی نشان داده یک رژیم غیرقانونی و نا‌مشروع است، این‌بار نیز با هدف‌قراردادن ساختمان خبر رسانه ملی، تبدیل به سوژه تمام رسانه‌های بین‌المللی شد. رسانه‌های بین‌المللی دوست و دشمن، این اقدام رژیم را ظالمانه و غیرقانونی معرفی کردند.
طبق «کنوانسیون ژنو» و پروتکل‌های الحاقی آن، یکی از اصول بنیادین حقوق جنگ اصل تفکیک است. بر این اساس، طرف‌های درگیر باید میان اهداف نظامی مانند پایگاه‌های ارتش، سامانه‌های دفاعی، تاسیسات فرماندهی و اهداف غیرنظامی مانند بیمارستان‌ها، مدارس و رسانه‌ها تفاوت قائل شوند و تنها، اهداف نظامی مجاز به هدف‌قرارگرفتن هستند. بر اساس این اصل، رسانه‌ها مانند ایستگاه‌های رادیویی، تلویزیونی و دفترهای خبری، به‌طور پیش‌فرض، هدف غیرنظامی تلقی می‌شوند و حمله به آن‌ها غیرقانونی است.
به‌گفته پیمان جبلی رییس رسانه ملی، در حمله رژیم صهیونیستی به ساختمان خبر صداوسیما، ۱۱موشک اصابت کرده است. حضور مجری و برخی خبرنگاران و حتی رییس سازمان صداوسیما تا لحظه اصابت موشک به ساختمان شیشه‌ای و ادامه‌دادن پخش شبکه خبر از استودیوی جایگزین در چند دقیقه، سناریو رسانه‌ای و نظامی رژیم را تحت‌الشعاع خود قرار داد.
این عملکرد تا آن‌جا مورد توجه قرار گرفت که خبرنگاران آمریکایی و حتی رسانه‌های صهیونیستی نتوانستند نقش صداوسیما و به‌طور ویژه نقش خبرنگار قهرمان سحر امامی را در اقتدار رسانه ملی نادیده بگیرند. جکسون هینکل، روزنامه‌نگار مشهور آمریکایی از توانایی سحر امامی تقدیر کرد و رسانه‌های صهیونیستی با پخش لحظه حمله اسراییل به استودیوی شبکه خبر، از حضور این خبرنگار تا لحظه آخر به شگفت آمدند.
حمله به ساختمان شیشه‌ای صداوسیما ویترین رسانه رسمی جمهوری اسلامی ایران که چند دقیقه قبل مجدد نسبت به تخلیه آن هشدار داده شده بود، از نگاه افکار عمومی و رسانه‌های بین‌المللی، به‌منزله تلاش برای خاموش‌کردن صدای رسمی جمهوری اسلامی بود.
سحر امامی در سخنان خود بعداز بیرون‌آمدن از استودیوی تخریب‌شده، تنها دقایقی بعداز حمله گفت «حمله‌ای که رخ داد، نه ساختمان خبر که آزادی بیان، صدای حقیقت و صدای زنان، مردان و کودکان شهید بود. رژیم صهیونیستی بار دیگر دچار خطای محاسباتی شد. رژیم صهیونیستی ساختمان خبر را مورد هدف قرار داد و گمان کرد صدای حقیقت را خاموش خواهد کرد؛ در‌حالی‌که ما با کمک خداوند بزرگ و فرماندهی رهبر معظم انقلاب اسلامی و تدبیر مسئولان برای رساندن صدای حقیقت کار خود را ادامه می‌دهیم. آن‌هایی که می‌گفتند این جنگ، جنگ با مردم ایران نیست، باید پاسخگوی سوالی بزرگ باشند. رسانه‌هایی که داعیه‌دار حمایت از رژیم صهیونیستی هستند و می‌خواهند این رژیم را تطهیر کنند باید پاسخگو باشند که چرا این رژیم می‌خواهد صدای خبر را خاموش کند؟ مگر خبرنگار، صدای حقیقت، صدای مردم و صدای وقایع نیست؟»
نمایش اقتدار رسانه ملی تنها به حضور شجاعانه سحر امامی مجری شبکه خبر منحصر نشد؛ بلکه بلافاصله رییس رسانه ملی که تا آخرین لحظات حمله اسراییل در محل کار خود حضور داشت با دردست‌گرفتن کاغذ آغشته‌به‌خون یکی از همکاران خود جلوی دوربین قرار گرفت و گفت «این اقدام رژیم صهیونیستی برای ما در ایران شاید جدید باشد؛ چراکه حمله به رسانه‌ای که منطقا هیچ سلاحی ندارد، با هیچ منطقی توجیه‌پذیر نیست؛ اما وقتی به تاریخ جنگ‌های رژیم منحوس صهیونیستی مراجعه می‌کنیم چه می‌بینیم؟ می‌بینیم که همیشه خبرنگاران و رسانه‌ها از اهداف اصلی آن بوده‌اند.» او در ادامه گفت «ما در رسانه چه سلاحی جز کاغـذ خبـر آغشته‌به‌خـون در دست داریم؟ همکار ما جز افشای دروغ و دروغگو چه می‌کند؟ این حمله چه توجیهی دارد جز این‌که بگوییم رژیم صهیونیستی می‌خواهد صدای حقیقت را خاموش کند؟ در‌حالی‌که قطعا موفق نمی‌شود چنان‌که در غزه با وجود به خاک‌وخون‌کشیدن خبرنگاران نتوانست چنین کند و تصویر جنایتش در شرق و غرب عالم منتشر شد.»
شاید بتوانیم جایگاه صداوسیما در اجتماع ایران را در روایت جنگ ۱۲روزه به دو دوره قبل و بعداز حمله به ساختمان شیشه‌ای خبر تقسیم کنیم‌. مردم از هر سلیقه و دیدگاهی بعداز حمله دشمن صهیونیستی به صداوسیما و اقتدار آن در ادامه روند اطلاع‌رسانی، اعتماد بیشتری به این رسانه کردند.
در فضای رسانه‌ای داخلی نیز واکنش‌ها به عملکرد صداوسیما و اقدام سحر امامی گسترده و تحسین‌آمیز بود. کاربران شبکه‌های اجتماعی با بازنشر فیلم لحظه بازگشت سحر امامی به آنتن، او را «شیرزن رسانه» و «صدای حقیقت» نامیدند. اگرچه متاسفانه در این بین برخی از معدود رسانه‌های داخلی ذوق‌زده با تیتر«‌آنتن زیر‌ آتش» به جلوه‌های حماسی اقتدار دست‌اندرکاران رسانه ملی نپرداختند، اما شاعران، روزنامه‌نگاران، فعالان فرهنگی و شخصیت‌های سیاسی، با انتشار مطالبی در مدح این اقدام، از سحر امامی و همکاران او به‌عنوان نمادی از مقاومت رسانه‌ای یاد کردند که فراتر از حرفه، به وظیفه ملی خود عمل کردند.
رسانه ملی به‌غیراز حماسه‌ای که در روز ۲۶خردادماه خلق کرد، در سایر برنامه‌های خود در طول جنگ ۱۲روزه، رنگ‌وبوی جنگ گرفت و در برنامه‌های مختلف با دعوت از کارشناسان در سلایق مختلف و پخش مصاحبه‌های مردمی و هنرمندان از دیدگاه مختلف در وحدت جامعه نقش مهمی را ایفا کردند. برنامه‌های «صبحانه ایرانی»، «به‌افق فلسطین» و «نصرالله» در جنگ ۱۲‌روزه تحمیلی، به‌عشق ایران تلاش کردند و امید و اتحاد را بیش‌از هر زمان دیگری به مردم انتقال دادند.
در پایان شاید بتوان گفت مهم‌ترین نقش صداوسیما در ایفای رسالتش به‌عنوان صدای انقلاب اسلامی استقامت آن زیر بار اتهامات، تمسخرها و انتقادهای ناعادلانه بود. درس مقاومت با حفظ روحیه و اعتمادبه‌نفس در سایه تهدیدها و هیاهوی غول‌های رسانه‌ای دشمنان در یک جنگ نابرابر، درسی بود که رسانه ملی از طریق بانوی مجری خود به‌طور عملی به مردم داد و نشان داد که مقاومت تنها یک واژه نیست؛ بلکه در عملکرد گوینده، تصویربردار، مدیران، کارگردانان و رییس رسانه ملی به‌وضوح به نمایش گذاشته شد.

رسانه طی این جنگ ۱۲شهید تقدیم کرد. که اسامی آن‌ها به شرح زیر است:
۱. شهید رمضانعلی چوبداری
۲. شهید امیرحسین طاووسی
۳. شهید علی طهماسبی
۴. شهید نیما رجب‌پور
۵. شهید محمدمعین نظری
۶. شهید محمدجواد الوندی
۷. شهید احسان ذاکری
۸. شهید ابوالفضل فتحی
۹. شهید فرشته باقری
۱۰. شهید معصومه عظیمی
۱۱. شهید فاطمه صالحی
۱۲. شهید صالح بایرامی


نویسنده: زهرا شریف‌پور