در سال ۱۳۸۲ عوامل استکبار به بهانه فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای ایران، حرکت گسترده و حساب‌شده‌ای را برای نظام رو به پیشرفت جمهوری اسلامی آغاز کردند. عمده این تلاش‌ها در راستای جلوگیری از ورود ایران به جمع کشورهای دارای فناوری هسته‌ای صورت می‌گرفت. این عملیات دشمن با آتش تهیه‌ یگان‌های رسانه‌ای استکبار، مجامع بین‌المللی هم‌چون شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و شورای امنیت سازمان ملل متحد و عوامل منطقه‌ای وابسته تکمیل می‌شد. گرچه در ابتدا بنای خارج کردن ایران اسلامی از گردونه‌ فعالیت‌های هسته‌ای را داشتند و برای تحقق این خواست خود به انواع حیله‌ها، بازی‌های سیاسی، دروغ‌ها، وعده‌های توخالی و بالاخره تهدیدهای مختلف متوسل شدند، اما هنگامی که با مقاومت آگاهانه و شجاعانه‌ ملت و نظام مواجه شدند موضع خود را تعدیل و در مقام مهار و کنترل ایران در این فناوری برآمدند؛ توطئه‌‌ای گسترده که با رعایت زیرکانه قوانین بازی از سوی ایران بر پایه‌ اصول و خطوط قرمز نظام اسلامی-از جمله وجوب دستیابی کشور به این فناوری بزرگ- به عنصر جدیدی برای قدرت جمهوری اسلامی در محاسبات بین‌المللی تبدیل شد.

***

هجمه‌ گسترده جهان استکبار از چهارم اسفند ۱۳۸۲ آغاز شد. تیم هسته‌ای ایران در سفر به بروکسل در دو دور مذاکره، در یک حرکت تاکتیکی و تحت کنترل متعهد شد که مونتاژ و آزمایش سانتریفیوژها و ساخت داخلی قطعات سانتریفیوژ و... را به صورت تعلیق درآورد. از سویی اروپا متعهد شد برای شناسایی تلاش‌های ایران در اجلاس ژوئن ۲۰۰۴شورای حکام به منظور عادی کردن اجرای پادمان‌ها و پروتکل الحاقی در ایران به صورت فعال کار کند. کشور‌های غربی یک‌بار دیگر عمق دشمنی خود را با ملت و نظام اسلامی نشان دادند و موضوع هسته‌ای ایران را در اجلاس ژوئن شورای حکام از دستور کار خارج نکردند، به علاوه این که قطع‌نامه شدیداللحنی نیز علیه ایران در این اجلاس تصویب کردند. حتی به اتفاق آمریکا در دو اجلاس بعدی شورای حکام نیز قطع‌نامه‌هایی علیه ایران اسلامی صادر کردند.

***

مذاکرات و کش‌وقوس‌های بزرگ و کوچک هسته‌ای در متقاعد کردن ایران در سال ۸۳هم‌چنان ادامه داشت تا این که از سوی غربی‌ها در راستای به درازا کشاندن موضوع و تسلیم ایران، شیطنت دیگری بروز کرد و آن تحویل راکتور آب سبک در برابر توقف ساخت راکتور آب سنگین بود. متعاقب آن، اروپایی‌ها در خصوص خرید راکتور آب سبک توسط ایران اعلام کردند که شرکت‌های‌شان راکتور آب سبک دارند ولی نمی‌توانند آن شرکت‌ها را ملزم کنند که به ایران راکتور بدهند ولی گفتند از نظر آن‌ها بلامانع است که ایران خودش با آن‌ها مذاکره کند.
جالب این است که این کشور‌های اروپایی و هم‌چنین آن شرکت‌ها تحت سلطه آمریکا بوده و بدون موافقت آمریکا، قدرت انجام کاری را نداشتند. لذا عملا ایران نمی‌توانست هیچ راکتوری را خریداری کند.

***

این اتفاق‌ها و اتلاف وقت غربی‌ها باعث شد که رهبر معظم انقلاب در یک حرکت منطبق بر امنیت و اقتدار ملی کشور و بر اساس نیاز راهبردی ملت و نظام در مسیر پیشرفت و سربلندی، تصمیم به راه‌اندازی مجدد یوسی‌اف اصفهان بگیرند که بر اساس توافق‌های قبلی تعطیل شده بود. روحانی رئیس‌جمهور وقت در خاطرات خود درباره جلسه خصوصی‌اش با ایشان می‌نویسد «در تاریخ ۱۳۸۴/۲/۶ مصادف با ۱۷ ربیع‌الاول پس از دیدار کارگزاران نظام با مقام معظم رهبری، دیدار خصوصی کوتاه ولی سرنوشت‌سازی با ایشان داشتم. در آن دیدار، مقام معظم رهبری فرمودند نظرشان این است که یوسی‌اف اصفهان راه‌اندازی شود. در واقع، حرکت جدید از این‌جا آغاز شد.»
رهبر انقلاب دو سال بعد درباره ماجرای این توطئه‌، مذاکرات و تبعات آن فرمودند «در مسئله هسته‌ای، آمریکایی‌ها تا همین چند ماه پیش اصرار، اصرار که باید ایران به‌کلی همه فعالیت‌های هسته‌ای را کنار بگذارد. یعنی مثل آن کاری که با لیبی کردند؛ ته‌اش را جارو کند، تقدیم کند به آن‌ها، به‌کلی اعلام انصراف کند. اخیرا وضع به‌ جایی رسیده که گفتند ایران در همین حدی که هست، توقف کند. ببینید فاصله این‌ها خیلی زیاد است. یک روزی حاضر نبودند پنج سانتریفیوژ را تحمل کنند. مسئولین مذاکره با اروپا حاضر شده بودند ۲۰ سانتریفیوژ را نگه‌دارند، آن‌ها گفته بودند نمی‌شود. گفته بودند لااقل پنج‌تا، گفته بودند نمی‌شود. اگر می‌گفتند یکی، باز هم می‌گفتند نمی‌شود! امروز سه هزارتا سانتریفیوژ دارد کار می‌کند، مبالغ زیادی هم آماده کار گذاشتن است. می‌گویند در همین حد متوقف شوید. این هم یکی از ناکامی‌های آمریکاست. این فرایند عقب‌نشینی البته برای ما یک فایده‌ای هم داشت؛ این که خودمان، هم وعده‌ها و حرف‌های رقبای غربی و اروپایی را تجربه کردیم و هم افکار عمومی دنیا تجربه کرد. لکن عقب‌نشینی بود دیگر... من همان‌وقت در جلسه مسئولین گفتم اگر چنان‌چه بخواهند به این روند مطالبۀ پی‌درپی ادامه بدهند، من خودم وارد میدان می‌شوم. همین کار را هم کردم. بنده گفتم که این روند عقب‌نشینی باید متوقف و تبدیل شود به روند پیشروی و اولین قدمش هم باید در آن دولتی انجام بگیرد که این عقب‌نشینی در آن دولت انجام گرفت و همین کار هم شد.»
گرچه پرونده هسته‌ای ایران تاکنون مفتوح مانده و مذاکرات مختلف همراه با فرازونشیب‌های گوناگون صورت گرفته و هم‌چنان ادامه دارد، اما توطئه‌ واقعی استکبار در این راستا شکست خورد و علی‌رغم خواست دشمنان، ایران به عنوان یک قدرت دارای فناوری هسته‌ای در جهان شناخته شد.

***

در سال ۱۳۸۴ به جز موضوع پرونده هسته‌ای ایران، رخداد‌های دیگری به وقوع پیوست از جمله:
- در پانزدهم آذر یک فروند هواپیمای سی۱۳۰ نیروی‌هوایی با ۴۵ نظامی و ۶۹ نفر خبرنگار، عکاس و فیلمبردار در جنوب غرب تهران سقوط کرد و تمام سرنشینان آن جان باختند. رهبر معظم انقلاب در پیامی به همین مناسبت فرمودند «حادثه‌ جانگداز سقوط هواپیما که در آن، ده‌ها جان عزیز و دل وفادار از جامعه‌ رسانه‌‌ای و نظامی کشور از دست رفتند، اینجانب را نیز همانند خانواده‌های عزادار و عموم ملت ایران داغدار کرد. جوانان خدوم و ارزشمندی که در این حادثه‌ مصیبت‌بار پر کشیدند، خاطره‌های به یاد ماندنی از خدمات خود را در حافظه‌ همکاران و آشنایان خود به جای گذاشته‌اند. پاداش آن تلاش‌های باارزش، امروز که ارواحِ آزادشده‌ آنان در پیشگاه پروردگار رحیم قرار گرفته، توشه‌ گران‌بهایی است که همه به امید آن و به خاطر آن زندگی می‌کنیم.»
- در ۱۹ دی‌ با سقوط هواپیمایی نظامی که از تهران عازم ارومیه بود، جمعی از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران از جمله سردار احمد کاظمی فرمانده نیروی‌زمینی سپاه به شهادت رسیدند. در کنار این شهید بزرگوار، ۱۰ نفر دیگر از فرماندهان این نیرو به فیض شهادت نایل آمدند.
در پی این حادثه، رهبر معظم انقلاب پیامی صادر فرمودند که بخش‌هایی از آن چنین است «فقدان شهادت‌گونه سردار رشید اسلام، سرلشكر احمد كاظمی و تعدادی از سرداران و افسران سپاه در حادثه هواپیما، اینجانب را داغدار كرد. این فرمانده شجاع و متدین و غیور از یادگارهای ارزشمند دوران دفاع مقدس و در شمار برجستگان آن حماسه‌ بی‌نظیر بود. تدبیر و قدرت فرماندهی او در طول جنگ هشت ساله كارهای بزرگی انجام داده و او بارها تا مرز شهادت پیش رفته بود. آرزوی جان باختن در راه خدا در دل او شعله می‌كشید و او با این شوق و تمنا در كارهای بزرگ پیش‌قدم می‌گشت.»
در قسمتی از وصیت‌نامه‌ این فرمانده‌ مخلص و شجاع این‌گونه آمده است «خداوندا! فقط مي‌خواهم شهيد شوم. شهيد در راه تو. خدايا! مرا بپذير و در جمع شهدا قرار بده. خداوندا! روزي شهادت مي‌خواهم كه از همه چيز خبري هست، الا شهادت ولي خداوندا! تو صاحب همه چيز و همه كس هستي و قادر توانايي. اي خداوند كريم و رحيم و بخشنده! تو كرمي كن، لطفي بفرما، مرا شهيد راه خودت قرار ده. با تمام وجود درك كردم عشق واقعي تويي و عشق شهادت بهترين راه براي دست يافتن به اين عشق.»
- سوم اسفند ساعت هفت صبح تکفیری‌های وابسته به القاعده با پوشیدن لباس نیروهای تکاور عراق، وارد حرم عسکرین شدند و پس از خلع سلاح نگهبانان، آن‌ها را همراه با خادمان حرم در یکی از غرفه‌های صحن زندانی کردند. سپس با به ‌کارگیری بیش از دویست کیلوگرم تی‌ان‌تی و کارگزاری آن در مرکز گنبد اقدام به تخریب گنبد و بخشی از گلدسته‌های حرم کردند. در نتیجه این بمب‌گذاری، گنبدِ حرم با پوشش آجری و طلاکاری‌اش فروریخت.
رهبر معظم انقلاب در پی این هتک حرمت پیامی صادر کردند که بخش‌هایی از آن چنین است «حرم مطهر حضرت امام هادی و حضرت امام عسکری علیهماالسلام مورد اهانت و تخریب قرار گرفت و داغی سنگین بر دل شیعیان و همه‌ مسلمانان ارادتمند به اهل‌بیت علیهم‌سلام نهاد. این جنایت... بی‌شک به وسیله‌ تصمیم‌گیرانی توطئه‌گر و با نیات خبیث شیطانی طراحی شده است... و سررشته‌ آن را باید در سازمان‌های اطلاعاتی اشغالگران عراق و صهیونیست‌ها جست‌وجو کرد... جنایت امروز در سامرا برگ دیگری بر پرونده‌ سیه‌کاری‌های اشغالگران عراق افزود. حرم مطهر حضرات عسکریین علیهماسلام بار دیگر به همت عاشقانه‌ ارادتمندان اهل‌بیت علیهم‌سلام باشکوه‌تر از گذشته قامت خواهد افراشت ان‌شاالله ولی این جنایت بر پیشانی دشمنان اسلام و مسلمین لکه‌ سیاه دیگری ثبت کرد که تا مدت‌های مدید پاک نخواهد شد.»

نویسنده: فتح ‌الله نادعلی