زانو زدن حاج قاسم مقابل مادرشهید مدافع حرم

به گزارش خبرنگار حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، اسم جهادی‌اش عمار بود. این اسم را در جریان فتنه ۸۸ و زمانی که امام خامنه‌ای گفتند «أین عمار؟»، برای خود انتخاب کرد. هر جا که می‌دید مردم به کمک احتیاج دارند، می‌رفت. از مناطق سیل‌زده و زلزله‌زده گرفته تا اردوهای جهادی. گاهی به سفر راهیان نور می‌رفت و گاهی به همراه نیروهای تفحص، پیکر شهدای دفاع مقدس را جستجو می‌کرد.

وقتی که تکفیری‌ها جنگ در سوریه راه انداختند، راهی سوریه شد و بعد از مدتی فرماندهی تیپ سیدالشهدا را برعهده گرفت. به گفته حاج قاسم «عمار! سرمایه من بود و ما هر کجا که کارمان سخت می‌شد به تیپ سیدالشهدا و محمدحسین پناه می‌بردیم.»

علاقه متقابلی بین حاج قاسم و عمار وجود داشت. طوری که حاج قاسم بعد از شهادت عمار به مادر شهید گفته بود: «عمار را مثل پسرم دوست داشتم. هر شب برایش صدقه می‌گذاشتم. سفارش می‌کردم مراقب خودش باشد.»

مادر شهید «محمدحسین محمدخانی» درباره دیدار با سردار شهید حاج قاسم سلیمانی می‌گوید: «‌سوار هواپیما که شدیم. متوجه شدم حاج قاسم کمی جلوتر درست روبه روی ما، روی صندلی هواپیما نشسته است. فرزند محمدحسین را بغل گرفته بود و سعی داشت سرش را گرم کند. مدام می‌گفت چقدر شبیه عمار است اصلاً خود عمار است؛ عمار کوچولو!... کمی که گذشت سردار آمد سمت ما. درحالی که دستشان روی دسته صندلی بود زانو زدند کف هواپیما مقابل‌من و همسر شهید. برایم عجیب بود مردی که نفر اول جبهه مقاومت است و سرداری با‌ آن هیبت، اینچنین متواضعانه رفتار می‌کرد. خواستم جایی روی صندلی بنشیند اما سردار مخالفت کرد و در همان حال آنقدر آرام و برادرانه از من و همسر محمدحسین دلجویی کرد که گویی آبی بر آتش دل داغدارمان ریخته باشند.»

درباره شهید

شهید مدافع حرم «محمدحسین محمدخانی» فرزند دوم خانواده بود که در تیرماه ۱۳۶۴ و زمانی که پدرش در جبهه بود، به دنیا آمد. او در نوجوانی و جوانی‌اش شاعر، مداح و اهل ورزش بود. محمدحسین در دوره دانشجویی مسئولیت بسیج دانشگاه سراسری یزد را بر عهده داشت. بعد از شروع جنگ در سوریه، او با نام جهادی عمار در جبهه‌های سوریه حضور پیدا کرد و ۱۶ آبان ماه ۱۳۹۴ در حلب سوریه با مسئولیت فرمانده تیپ سیدالشهدا به شهادت رسید و پیکر مطهرش در قطعه ۵۳ گلزار شهدای بهشت زهرا(س) آرام گرفت.