سازش حاکمان جدید سوریه با اسرائیل؛ نادیده گرفتن حقوق در سایه نبود موازنه قوا

به گزارش گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، «عبد المنعم علی عیسی» نویسنده این مطلب به تاریخ پایبندی و پافشاری خاندان اسد بر حقوق سوریه در زمینه بلندی های اشغالی جولان و سقف بالای خواسته های سوریه در مذاکرات در این زمینه اشاره کرد و از نادیده گرفتن این حقوق و خواسته ها از سوی حاکمان جدید سوریه انتقاد کرد.

وی با اشاره به تاریخ سقوط دولت بشار اسد در سوریه و روی کار آمدن حاکمان جدید سوریه نوشت: روز ۸ دسامبر ۲۰۲۴، هیچ معادله داخلی یا خارجی معادل آنچه که در نیم قرن گذشته (در دوره زمامداری خاندان اسد) حاکم بود، ایجاد نکرده و نخواهد کرد. درحالی که دولت جدید سوریه استدلال می‌کند که کاری که انجام می‌دهد همان چیزی است که اکنون می تواند انجام دهد اما واقعیت این است که امتناع از امضای توافق «صلح» با اسرائیل لزوماً به معنای پذیرش گزینه جنگ نیست زیرا این گزینه (جنگ) قطعاً در شرایط فعلی در دسترس نیست. اما دولت جدید سوریه می تواند بر گزینه پایبندی به قطعنامه‌ها و توافقات قبلی مانند «توافقنامه توقف درگیری در سال ۱۹۷۴« که تل‌آویو صبح ۸ دسامبر گذشته آن را پاره کرد و قطعنامه ۴۹۷ شورای امنیت مصوب سال ۱۹۸۱ که بر بطلان الحاق بلندی‌های جولان اشغالی سوریه به سرزمین های اشغالی تأکید می‌کند، پایبند باشد و بر آنها پافشاری کند.

وی به حاکمان جدید سوریه متذکر شد: «صلح» تنها می‌تواند بر اساس «موازنه قوا» بین طرف‌های درگیر برقرار باشد زیرا تمام تجربیات تاریخی ثابت کرده است که موازنه قوا تنها ضامن تداوم «صلح» است. از آنجایی که این موازنه در حال حاضر در دسترس نیست، بنابراین گزینه دولت جدید سوریه باید فقط پایبندی و پافشاری به دو توافق‌نامه فوق‌الذکر باشد. در غیر این صورت، هراقدامی صرفا به معنای گدایی «صلح» به هر شکلی که باشد، خواهد بود.

وی در پایان نوشت: شاید ذکر این نکته به عنوان یک درس عبرت خالی از لطف نباشد که سه سفر «نویل چمبرلین» نخست وزیر انگلیس به آلمان بین سپتامبر ۱۹۳۳ و مارس ۱۹۳۹، تلاشی برای نجات انگلیس و قاره اروپا از چنگال یک درگیری ویرانگر بود که نشانه‌های آن به خاطر اختلال موازنه قوا به نفع «آدولف هیتلر» در حال نمایان شدن بود. با این حال، از نظر نتیجه، این سفرها نقطه شروعی برای جنگ جهانی دوم حدود پنج ماه پس از آن تاریخ بودند.