این کمک‌های اقتصادی، اطلاعاتی، تسلیحاتی و سیاسی همواره بی‌شمار بوده و در یک سال اخیر و به ویژه بعد از عملیات موشکی ایران که با نام «وعده صادق ۱» انجام شد، حتی بعضاً اپراتوری سامانه‌های پدافندی این رژیم جعلی را آمریکایی‌ها بر عهده گرفتند؛ زیرا همواره در تبلیغات ارتش کودک‌کش صهیونیستی عنوان می‌شد سامانه‌های پدافندی آنها در منطقه و حتی جهان به اصطلاح در رتبه‌های نخست قرار دارد؛ لذا برای راهبری این سامانه‌ها از نیرو‌های آمریکایی استفاده کردند؛ ولی در عملیات «وعده صادق ۲» افسانه شکست‌ناپذیری این سامانه‌ها هم همانند سراب قدرت برتر نظامی بودن این رژیم در هم شکست.

بنابراین به همین جهت وقتی ناکار آمدی سامانه‌های پدافندی این رژیم همچون پیکان در برابر موشک‌های بالستیک و هایپرسونیک ایران، ثابت شد، بار دیگر پای آمریکا برای حفظ موجودیت این رژیم جعلی به میان آمد؛ این بار آمریکایی‌ها در کنار انواع بمب‌های یک تنی، هواپیما‌های مدرن جنگی و ... سامانه‌های پدافندی «تاد» را برای حفاظت از این رژیم به سرزمین‌های اشغالی وارد کردند.

تلاش‌های این‌چنینی که برای حفظ موجودیت رژیم صهیونیستی صورت می‌گیرد، شاید به لحاظ تبلیغات و افزایش روحیه ساکنین سرزمین‌های اشغالی گامی موثر باشد، اما در صحنه عمل، این سامانه‌ها بر خلاف آنچه تاکنون درباره توانمندی‌های آن مطرح شده، شکست‌ناپذیر نیست؛ چرا که ارتش سعودی در جنگ با رزمندگان انصارالله یمن هرچند از چنین سامانه‌های پدافندی استفاده می‌کرد، ولی رزمندگان یمنی موفق شدند در حمله به تأسیسات نفتی آرامکو عربستان، از سد سامانه‌های پدافندی تاد عبور کرده و ضربات سختی را به تأسیسات یادشده وارد کنند.

بنابراین همان‌گونه که عنوان شد، تاد‌های آمریکایی در برابر موشک‌های مافوق صوتی همانند «فتاح» کارایی نخواهد داشت و این سامانه‌ها هم مانند سامانه پیکان، بی‌مصرف می‌شود.

البته نکته اصلی که در رابطه با حمایت و پشتیبانی‌های بی‌دریغ اردوگاه غرب از رژیم جعلی صهیونیستی وجود دارد، این است که اگر این رژیم سقوط کند، سرعت افول غرب افزایش می‌یابد؛ به همین دلیل دولتمردان غربی تاکنون تمام تلاش خود را انجام داده‌اند تا محدودیتی در جهان برای اشغالگران قدس به وجود نیاید.